Ang Gubat ay Toilet Din
“NAALALA ko…” kuwento ni Joey, “nu’ng third year haiskul pa ako, nag-Boy Scout Camping kami sa bulu-bundukin ng Tagaytay…
Napapaligiran ang bundok ng gubat na may sari-saring puno, halaman at damo. Sa gilid ng isang matarik na burol kami nagtayo ng tents na kung mali ang paghiga mo, malamang gumulong ka pababa. Ang pinaka-problema, iisa lang ang disenteng toilet sa kampo. Pero sabi nga ng aming Scoutmaster na si Mr. Marquez, bakit daw kami magsisiksikan sa isang toilet, hindi raw ba namin naisip: ‘Ang gubat ay toilet din.’
Parang paanyaya sa isang adventure ang mga katagang ‘yun: ‘Gubat = Toilet’. Kaya sa unang pagkakataon na makaramdam ang sikmura ko ng tawag ng kalikasan, nagyaya ako ng makakasama sa isang adventure sa gubat.
“’Tol, natatae ako,” bulong ko kay Bert; barkada ko. “Samahan mo ako sa gubat.”
“Hindi lang kita sasamahan– tatae din ako,” nakangiting-aso na sagot niya.
Ang base camp ng mga Scoutmaster at nasa paanan ng bundok kaya nagdesisyon kaming lumakad papataas; palayo sa kanila. Habang tumataas ang layo namin, tumatagilid lalo ang bundok. Masakit na ang tiyan, sumasakit pa ang hita sa bawat hakbang namin. Nang hindi na namin matanaw ang mga tent at hindi ko na rin mapigil ang lalabas na bomba , tumango kami sa isa’t isa, “Okey na rito.”
Sabay kaming nagbaba ng salawal ni Bert.
Pag-upung pag-upo namin, parang dalawang malaking bato kaming napa-sirko nang patalikod at gumulong pababa ng bangin labas ang aming mga puwet .
“Hawak sa puno!” sigaw ko kay Bert na dali-daling humablot ng isang payat na sanga. Gumugulong pa ako nang napahawak ako sa binti niya. Instant preno.
Nakaliyad si Bert hawak-hawak ang puno. Nasa paanan niya ako. Nakapit sa kanyang binti. Para kaming baging na pinagkabit-kabit sa gilid ng bangin.
Hagikgikan kaming parang mga hyena sa katatapos na eksena. Nakaligtas kami sa kapahamakan.
Parang huklubang matanda kaming tumayo pagkatapos at itinuloy ang aming misyon. Humanap kaming muli ng tamang lugar para dumumi: Pumuwesto sa gawing kanan ko si Bert. Isang dipa ang layo namin sa isa’t isa. Nakaupo kami paharap sa itaas ng bundok. Nakahawak sa isang sanga ng punongkahoy sa aming harapan. Nakatingala sa mga ulap. At sabay na umiire.
Alam n’yo ba na mahirap maghanap ng tubig sa gubat? Hindi lang panghugas ng puwet. Mahirap ding maghanap ng tubig na maiinom. Halos isang araw na pala akong hindi umiinom ng tubig. Noon ko nadiskubre, kapag hindi ka nga uminom ng eight glasses a day, titigas ang pupu mo. ‘Yun na nga. Sintigas ng hawak kong sanga ang laman-loob na na pinipilit kong palabasin. At ayaw niyang lumabas.
Si Bert, tikom ang bibig sa kanan ko. Tumotorotot naman ang kanyang likuran ng isang jazz fussion melody na parang duet between Chuck Mangione at Miles Davis. Nakapikit siyang nagsa-sound trip. Bumabaho na ang paligid.
Bad trip na sound trip.
Ang mukha ko naman ay parang nilukot na papel sa hirap sa pag-ire. Ang bomba, kalahati nasa loob, kalahati nasa labas. Bawat exhale ko sa ibaba, lalabas siya. Kada-singhot ko naman ng hangin, pumapasok siyang muli.
“’Isa..’” naisip ko “…isang matinding ire ang kailangan ko.”
Humigop ako ng isang galong hangin, pinuno ang aking dibdib. At sabay… “Ahhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!”
Nagliparan ang ‘sanlibong ibon mula sa mga puno.
Napalingon patungong gubat si Scoutmaster Marquez mula sa base camp.
Nagulat- at biglang nadilat si Bert na napahiga sa ebak niya.
Sa sobrang higpit ng hawak ko sa sanga, nabali ito sa pag-ire ko.
At sa isang iglap naulit ang eksena kanina—
gumugulong na naman kami ni Bert pababa ng bundok.
Nakikita ko ang ulap. Tapos lupa. Ulap. Lupa. Ulap. Lupa.
“Sanga…” gumugulong ako na nagsasalita “…sanga…. Bert… kapit …. Sanga”.
Kada talbog ng katawan namin sa lupa, may sumisigaw ng ‘Aray!’ ‘Aw!’ ‘Araguy!’
“Wa…” sagot ni Bert “…lang…. sanga… Araguy!”
Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari.
Natatandaan ko lang para kaming rumaragasang landslide ni Bert pababa ng bundok.
Ilang rolyo ko pa, biglang nagdilim na ang paligid.
“FLAKKK!” – umuga ang utak ko sa malakas na sampal.
“Joey! Gising! Huy!” dagundong ng boses ni Scoutmaster Marquez.
Unti-unti kong minulat ang aking mga mata. Nakahiga na ako sa basecamp. Nakatayo ang iba pang boy scouts papaikot sa akin na nagtatawanan. Nakangiti rin si Bert, basa ang buhok na parang kaliligo lang.
Hinawakan ko ang mukha ko na nasampal. Hinawakan ko ang nananakit kong katawan.
“Dugo…” nasabi ko sa sarili na humihikbi. “Tulungan n’yo ko,Ser,” garalgal na ang boses ko. “Puno ako ng dugo…”.
Tumayo siya si Mr. Marquez sa pagkakaluhod. Pinunasan ang palad niya ng panyo.
“Hindi yan dugo, Joey,” iling niya na pinipigilan ang galit…
‘”Tae mo ‘yan.”
(LJI031614)
photo via
Pardon My TAGALOG
I WAS so pissed with a lot of people this past week that I’ve been doing different versions of cursing in all it’s cognitive, affective and psychomotor versions. Then it got me thinking that you can actually go through the whole dictionary of these curse words and feel better after saying all of them (of course while looking at the person you hate the most).
The best dirty words are the ones done in your own native language. I’m Pinoy so I think we have the funniest one’s that do not sound as offensive as their English translations.
If your not from my beloved Philippines you won’t understand a third of what you’re going to read from hereon, but then, this is for actually for you.
Memorize them and use them later in anyway you want and because hopefully no one will understand, just smile while you say it, then have a barrel of laughs as soon as the person you’re talking to turns his back.
Just make sure you’re not speaking to a Filipino.
We eat tongues for pulutan.
1. “Putang ina mo!” – is of course at the top of the list. It’s a reference to mothers, which is internationally recognized as the most offensive link you can give to your enemy to insult them. In English it means “Your mom’s a whore!” It has variations, meaning you shorten the phrase as much as you can: ‘Tang ina mo, ‘Tangna mo, ‘Na mo. ‘Mo!
2. “Anak ka ng puta!” – if your sworn enemy doesn’t budge with our No. 1, try this direct approach, literally meaning, “You’re the son / daughter of a whore,” or “You son / daughter of a bitch.” If that doesn’t work, be more precise: “Puta ka!” or “You bitch!”. Its variation: “Puta!” is self explanatory.
3. “Anak ka … ng pating… ng tupa.. ng tatay / teteng… ng nanay mo!”– For other choices, and if just want to sound cute while swearing, you can compare your enemy to being the son / daughter of … pating (shark), tupa (sheep), tatay / teteng (father), nanay (mother). You can also make your own “Anak ka ng… (blank)… mo,” variation by adding any animal or fantasy name. The more effective ones are of course the ones in Tagalog. Like “Anak ka ng Dwende!” (You son of a dwarf!)
3. “Tarantado ka!”- As far as I understand, the root word is “taranta” which in English means “being startled” or “reacted in a surprise / excited manner”. So if you’re a man, you’re “Tarantado”. If you’re a woman, you’re “Tarantada”. Yeah, I don’t really know what this one means. But it has that comfortable sliding of the tongue when you say it, that’s why most Pinoy like to say it. Variations: ‘Tado ka’ and ‘Tado’.
3. “Hudas! Barrabas! Hestas!” — made famous by the comedian Donya Delilah (Dely Atay-Atayan, yes it means kidney-kidneys!) referring to some infamous Biblical characters. It’s like cursing your enemy into eternal damnation in hell where I think these characters are still are. Not that effective for people who belong to sects and cults.
4. “Ngarat mo!” — in English this refers to fornicating. It’s best done with hand signals (four fingers down, except the middle finger). The root word (‘Ngarat’ came from ‘Burat’) is much funnier. It refers to the male genetalia.
5. “Tae mo!”– the English version (“Syet!… Sheyt!… Shoot!”) is a favorite among the young ones but it sounds dirtier in Tagalog. It means what it sounds like (or smell like). Poop. Defacate. Tae. It’s usually used to address a liar or if you don’t believe what a person is saying to you. Meaning the information he’s sharing is plain crap.
To recap: Look straight into your monitor and say to me: “Tae mo!”
Then I’ll answer: “Ngarat mo! Puta ka.”
Then you should say: “‘Tang na mo rin!”
Very Good.
Now you’re learning.
Wanna hear how it sounds like?
Pump up your speakers then click THIS if you’re 18 years old and above.
(Don’t say I didn’t warn you).
mickey photo from: http://spiiderweb.blogspot.com
GROCERY ng mga BALIW
(ely m.)– SA pagpasok ng 2010, maraming mga bagay na dapat nang ibahin, alisin at itapon kasama ng 2009.
Sa paborito naming grocery, sinadya kong kausapin ang may-ari upang bigyan siya ng suhestiyon tungkol sa ilang produkto na kanyang ibinebenta sa kanyang tindahan.
Sabi ko sa kanya, mas makakatulong kung iibahin, aalisin at itatapon na niya ang mga ito sa mula sa kanyang grocery dahil hindi ito nakakatulong sa pagpaparami ng kanyang mga kliyente.
Muntik na nga naming i-boycott ang kanyang tindahan dahil marami sa paninda niya ang nakakainsulto.
Ito ang ilan sa mga produktong sa tingin ko’y nararapan na niyang tantanan:
FIESTA POKPOK (breaded chicken)– Binatukan ako ng isa kong kaibigan nang iregalo ko ito sa kanya noong nakaraang Pasko. Nainsulto raw siya. Ano raw ba ang gusto kong palabasin. Nakalimutan ko kasing dati nga pala siyang Japayuki. Hangang ngayong Enero hindi pa kami nag-uusap.
GERY SALUUT (chocolates) — Hindi lang ang kaibigan kong Japayuki ang nagagalit sa akin ngayon, kundi lalo na ang bestfriend kong si Gery. Laking pagkakamali ko nga nang ito ang iniregalo ko sa kanya sa aming exchange gift last December dahil pagkatanggap na pagkatanggap niya nito, nagkaroon bigla ng epidemic ng Bird Flu sa baryo nila. Siya nga ang sinisisi ngayong nagdala ng virus sa liblib na lugar na ‘yun pagkatapos niyang ipamigay ang mga tsokolateng ito sa mga kapitbahay nila.
BIG SHEET (dried sea weeds)– Noong binili ko ito, tuwang-tuwa ako at masarap naman talaga siyang papakin. Nakatatlong pakete yata ako. Laking gulat ko na lang dahil pagkatapos noon, tatlong araw din akong sinumpong ng constipation– hindi nga ako matae. Bakit? Kasi hindi magkasya ang size ng ebs ko papalabas sa butas ng pwet ko. Importante talagang intindihin ang “title” ng bawat kinakain natin.
POO (chips) — Ito ang nakita kong solusyon sa aking constipation problems dahil sa pagkain ng “Big Sheet”. Isang linggo akong kumakain ng “Poo”, mula Pasko hanggang Bagong Taon. Epektib naman ang produktong ito. Mula nang kumain ako ng “Poo”, hindi ko na nga kinakailang umire tuwing ako ay magpu-“poo”. Kusa na siyang lumalabas. Parang bukas na gripo. Advice ko lang matapos ninyong kumain nito, bumili na rin kayo ng maraming Modess at Whisper at mahirap ngang pigilan ang “cycle” ‘pag nagsimula na siyang tumulo.
BAWAL (kainin) — AT LEAST, sa fish section ng grocery naging honest ang may-ari to advice us kung ano ang pwede at “BAWAL” kainin. Nilampasan ko na nga ang area na ito at naghanap na ako ng ibang mabibili.
BULL FROG — Wala kaming mabiling Chicken or Ham noong New Year’s Eve kaya ito na lang ang ti-nurbo namin. Masarap pala kumain ng palaka habang umiinom ng Kopi Luak. What is Kopi Luak? Click THIS.
TRANSMORPHERS 2 — Sino ba naman ang hindi nase-sexy-han kay Megan Fox? Si Megan nga lang ang dahilan kung bakit ko pinanood ang “Transformers”. At inabangan ko talaga ang pagpapalabas ng Transformers 2. Kaya nang makita ko ito, binili ko agad. Kaso, hindi na naman nga ako nagbasa ng label– ibang pelikula pala ito. After wasting two hours watching this piece of sheet waiting for Megan Fox to appear, noon ko lang naintindihan ang ibig sabihin ng tag line na nasa cover ng (pirated) Blu-Ray Disc na ito: “Even the most dedicated Bad Movie fans will have difficulty slogging through this one”. And worst– wala nga si Megan sa pelikula.
AIR CORPSE (t-shirt) — IREREGALO ko sana ito sa kaibigan naming kapitan sa US Air Force. Mabuti na lang may nakapansin sa diyaskeng spelling na itinatak sa t-shirt. Imaginin n’yo na lang, idedestino siya sa Middle East at nakasuot siya ng ganito?
SUMMER VACATION (tour package) — SINO nga ba naman ang hindi matutuwa sa regalong ganito: Isang Summer Vacation Tour Package going to Singapore? Okey na sana, kaso ang sama ng mensahe sa ibaba ng poster. Kayo ba magpapa-schedule pa sa “departed” date na naka-post on this summer trip? Bagay na bagay nga ang package tour na ito kung balak ninyong bilhin at isuot ‘yung AIR CORPSE t-shirt sa itaas. Hahaha!
J.CO’s J.PoPs “Has Born” ! — PAGLABAS namin sa Grocery ng mga Baliw, napadaan kami sa isa J.Co Doughnut Store. May bago pala silang produkto: ang “baby donuts”. Nang mabasa namin ang tag line sa display shelves nila, naengganyo na kaming bumili. Tamang-tama itong pansalubong sa bagong taon — dahil 2010 Has Born!
Happy New Year sa lahat ng readers ng scannedthoughts!
Let’s continue scannedthoughting each other in 2010!
TATTOO or FALSE
(by ely m.) I also call this entry: “It’s easier to write in English as long as you don’t care about grammar and spelling.”
I HAVE always wanted a tattoo.
When I was 24, I planned to get one to match my Eddie Vedder hair (yes, it was the ‘90s).
But then I also needed an office job, so the hair had to go and without that as an accessory, getting a tattoo would have been pointless.
I was either going to be a rocker for the rest of my life or just be my geeky old self.
That was 16 years ago today and I have remained a geek.
But I haven’t scratched out “get a tattoo” from my “to-do-list”.
To celebrate my 40th summer, I’ve decided that this is definitely the year.
I was on my way to the tattoo shop when I had this awful toothache.
It was aching like mad; I had to change my plan and went straight to the dentist.
She said I have an infracted tooth that’s pushing against my gums causing this terrible ache.
She said I need tooth extractions—that’s extraction with an “s”—meaning more than one.
If I remember correctly I only have two gum teeth left. So, they both had to go.
How the hell am I going to chew now?
She said she will make for me some dentures.
Or, if I was against that idea, I can just keep my infected tooth and wait for my cheeks to swell.
That totally isn’t cool.
So, choices: A cool tattoo on my arm or an aching bloated face?
Suddenly, I was back in the ‘90s.
I had tears in my eyes when I said, “Make me some dentures… please.”
She made some molds of my teeth using this green plaster and told me my new dentures will be ready in a couple of days.
“This really is not cool,” I told her while shaking my head in disbelief.
“There’s a way to make it cool,” she answered.
“Put some water and ice in a glass…
“And dip your dentures in it overnight…
“That will make it cooler…
“Happy birthday, old man.”
(photo from castlerockdental.com)
The OFW secret RADYO
(by Ely M.)“BANGUN!” ang malakas na sigaw ng radio namin kaninang umaga. For a second akala ko nagising akong bigla na nasa Pilipinas ako at nakikinig ng DZRH. Kaso ang karugtong, eh: “Apa kabar, Bapak-bapak dan Ibu-ibu?” (roughly translated “How are you, Gentlemen and Ladies?”). Nanlaki ang tenga ko habang nakangiwi. Nasa Indonesia pa rin pala ako. Indonesian radio pa rin ang umaalingawngaw. OFW pa rin ako.
Pareho lang nga pala ang meaning ng “bangun” in Tagalog at Indonesian. So, ‘yun na nga ang ginawa ko; bumangon na ako at na-miss ko na naman ang Pinas.
Habang nagkakape, bigla kong naisip, “Alangan namang walang online radio ang DZRH?
I’m one believer that the Internet was created by the Supreme Being to make His people happy-er. Kaya imposibleng wala, ‘di ba?
Humangos akong nakangiti papunta sa aking laptop at nanginginig na nag-type sa Google ng keyword na “DZRH “.
Among the Top 3 na lumabas, ito ang nakatawag ng atensyon ko:
DRZH– 666 AM Manila – Listen Online <<< CLICK THIS NOW!
May word doon saying “LISTEN”.
I clicked it.
At maluha-luha ako sa tuwa: MAY DZRH NGA ONLINE! Streaming in Live Tagalog! Loud and Clear!
Hindi lang ‘yun. In the same website you can get all other AM and FM Radio Stations!
http://radiotime.com/region/c_101036/Manila.aspx << < CLICK THIS, TOO!
Sa FM. I tried NU107, RX93, MAGIC 89.1 at DWLL– Works fine!
Sa AM, sinubok ko rin ang DZMM (Kapamilya) at siyempre, DZBB (Kapuso) para balanced news. Ayus rin!
“Is this my lucky day?” asked the cheapskate in me.
Hmmm… Meron kayang free live streaming ng Philippine TV Shows? (ang mahal kasi ng TFC at GMA Pinoy TV ‘kala n’yo)
Naghahanap pa rin ako.
So far, wala.
But, I found these sites:
http://www.pinoyonline.tv/2009/07/gma-online-live-streaming.html << CLICK THIS QUICK for GMA-7!!!
http://www.pinoyonline.tv/2009/07/kapamilya-online-tv-streaming-abs-cbn.html<< CLICK THIS QUICK for ABS-CBN 2!!!
Works like Tivo.
From A-Z. ‘Yung past shows ng Dos (from Agimat Series: Tiyagong Akyat to Wowowie) at Siyete (from 24 Oras, Eat Bulaga, hanggang Zorro) meron sila. You have got to try it.
But also promise to keep these sites a secret for the sake of your kababayans abroad.
Alam n’yo naman kung gaano kahigpit ang corporate side ng mga istasyong ito.
‘Pag nagkabistuhan: Bye-bye Freebies!
At tuwing umaga mabubuwisit na naman ako sa sigaw na “Bangun” in another language.
The FLYING HERMAPHRODITE
(Ely M.) PUNTA kami sa Bali Island ng Indonesia nu’ng July 2009. Alam na ng international community na maganda ang isla at puno ng “culture and tradition”. Ang nakakasorpresa ay ‘yung mga estatwa na nakakalat sa buong isla. May maliit. May malaki. Pero ang nakakagulat, marami sa kanila walang saplot (ahi-hi-hi!).
Sabi sa mga kuwento, bago sinakop ng mga taga-Netherlands ang Indonesia (same time na sinakop naman ang ‘Pinas ng mga Kastila), naka-topless din ang mga tao dito—gaya ng mga tao noon sa Banaue ng Baguio at mga tambay-kalye ngayon sa bawat kanto. At kung may “Barrel Man” nga ang Baguio, bagyo naman ang mga designs ng estatwa sa Bali. Medyo may pagka-wild.
Isa lang sa pinagtataka ko, mas maraming aring-lalaki ang naka-display sa mga estatwa nila at kokonti ang aring-babae. Ire-research ko nga kung bakit for later blogs.
In the meantime, here are some proof of what I’m talking about:
“HABA LA DILA” statue (above): Kuha ito sa Monkey Forest, called as such dahil nagkalat ang mga unggoy sa loob ng kagubatan. Think Subic’s monkey forest but times three ang dami ng mga tsonggo sa loob. Mahalay tignan but it is in fact a religious statue. Nakita ko ito sa labas ng isa sa mga Balinese temples doon kung saan nag-aalay ang mga tao ng pagkain sa “Monkey King”. Transgender ang motif pero naisip ko, ke babae o lalaki siya, ang sarap siguro niyang maging syota.
Sa Pilipinas ‘pag ganito kahaba ang dila mo, malamang habulin ka ng taongbayan dahil pagkakamalan kang manananggal na humihigop sa tiyan ng mga buntis mula sa bubong ng mga bahay.
“WATER-WATER LILY” SCULPTURE (above): Nakita ko ito sa pond ng Bebek Bengkil, isang restaurant doon famous for serving the best roasted duck in Bali. Perfect partner ang picture na ito ng “mananaggal photo” sa itaas. Hindi dahil sa refreshing ang foliage sa background kundi ‘yung nakakatuwang maliit na statue in the pond. Kung mahaba nga ang dila sa first picture, ito naman, mahaba ang…
Look closely…
Ito ba ay estatwa ng… (a) isang cobra na handang tukain ang isang lalaki, (b) security guard sa Bebek Bingkil hawak ang kanyang batuta, (c) hita ng paa sa aktong nagpa-fying kick, (d) malaking buntot na mali ang tubo?
“BREAST MILK IS STILL BEST FOR BABIES” SCULPTURE (below): ITO nakaka-amuse din. Kuha ko ito sa loob ng isang souvenir shop sa lugar na tinatawag nilang Ubud. Para siyang advertisement for a breastfeeding campaign. Sarap na sarap ‘yung baby sa masustansiyang boobs ng nanay niya.
Pero on secandthought… hindi naman mukhang bata ‘yung dumedede dahil halos magkasing-laki lang sila nung may-ari ng boobs. At hindi naman yata nakakandong sa babae ‘yung dumedede kundi naka-“scissors” ang legs nila. Nu’ng na-realise ko ito, napalitan ang aking pagka-amuse ng pagka-arouse.
Ang sarap sanang mag-imagine.
Kaso, nu’ng tumingala ako…
‘Eto ang nakita ko.
Ang diyosa ng mga bading…
THE FYING HERMAPHRODITE!
Nagtatakbo ako pabalik sa hotel sa takot.
Baka habulin niya ako at sibatin sa puwet.
BAKIT may TAMBOK sa aking PANTALON?
(Ely M.) KUNG bibilangin mo ang lahat ng bagay na nakasabit sa katawan mo araw-araw, magugulat ka sa bigat ng daigdig na pinapasan mo.
‘Eto ang mga nakabukol sa pantalon ko:
Sa kaliwang bulsa ng aking pantalon:
- SUSI– napakaraming susi na hindi ko alam kung para buksan ang alin. Basta as far as I can remember, isa dito ay susi ng bahay namin.
- KENDI– Stork, Mentos at isa pang kulay Cherry na wala nang balot na nakadikit na sa bulsa. Tawag ko dito “emergency snack” lalo na kung matagal ang biyahe at walang fast food na madadaanan.
- COINS– Napakaraming barya na kung bibilangin ko, siguro kulang-kulang 50 pesos ang katumbas(kung iku-convert into pesos). Sa sobrang dami, minsan tinatanong na ako ng mga kaibigan ko kung may luslos daw ba ako.
Sa kanang bulsa ng aking pantalon:
- 2 USB– Mga impostanteng files na kung ipi-print lahat ay makakapuno ng dalawang steel cabinets.
- RESIBO– Ng kung anu-anong mga bagay na binili, ginamit, kinain ko at oo ‘yung iba dito, napulot ko lang sa kalye << save the earth ‘eka.
- CELLPHONE– Kung saan naka-record ang aking non-existing social life. At dahil lumang model at sobrang laki nito, madalas itong napapagkamalan ng mga babae as my “talong”. I wish.
Sa kanang bulsa ko sa LIKOD ng pantalon:
- WALLET lang– Pero hindi ganu’n kasimple dahil narito ang …
- Mas maraming RESIBO– Dito, nakatupi pa ang lahat. Ito ‘yung mga resibong may nakakabit na “memories” (kung sentimental ka, you know what I mean). “Ah, my FIRST foot massage…”
- 5 ID CARDS– 1 from college, 1 PRC Card, 3 lumang IDs galing sa tatlong huling kumpanya na pinagtrabahuhan ko. Yes, I did not surrender them. What can I do, eh, sa naiwala ko, eh.
- 3 MEMBERSHIP DISCOUNT CARDS– Mula sa groceries hanggang video rental at Timezone.
- 2 CREDIT CARDS– Ito ang pinakamabigat dalhin, lalo na pag singilan na.
- 2 E-LOADS– Mahirap nang maubusan habang naglo-long distance.
- 1 CONDOM– Mahirap nang mapalaban habang nasa long distance.
- 1 TOOTHPICK– Hindi kasi kasya ang toothbrush sa wallet.
- POST ITs– Na iba-ibang kulay. Isa sa Post-It ko ay may nakasulat: “Throw all of these Post-Its away!”
- TISSUE PAPER– Kung saan nakalista ang iba’t ibang phone numbers ng hopefully “cute girls” na hindi ko na matandaan kung saan ko napagkikilala. ‘Pag walang magawa, pinapahiran ko na rin ng kulangot ‘yung bawat sulok ng tissue paper kaya medyo yellowish na ito.
Sa kaliwang bulsa ko sa LIKOD ng pantalon:
- Isang malinis na puting PANYO (strange, but true!)
Isama n’yo na riyan ang actual weight ng isang lumang Levis 501, more or less mga dalawang kilo siguro ang bigat ng lahat.
Pantalon ko pa lang ‘yan.
Kaya nga tuwing gabi, pag-uwi ko galing trabaho na pagod na pagod sa maghapong kaka-chat, este…. kakagawa ng “customer’s files”, dahan-dahan akong lalakad papasok at tatayo sa gitna ng aming malamig na kuwarto…
luluwagan ko ang aking cowboy belt
at dali-daling itataas ang aking dalawang braso…
sa sobrang bigat ng aking pantalon, automatic na itong dadausdos pababa mula sa aking beywang tungo sa aking mga tuhod.
Titingala ako sa kisame
at ng gaya ni Mel Gibson sa “Braveheart” nu’ng kinoronggo na siya sa puwet ng isang steel rod…
sumisigaw ako ng nakakabinging…
(photofrom: www.getreligion.org … Note: Hindi ako ‘yung nasa pic. Maputi ang legs ko.)
Mahirap MABUHAY ‘pag WALANG CABLE
(Ely M.) Bago ako nag-abroad I was an idiot to think na pare-pareho ang palabas sa TV kahit saan ka pang lupalop ng mundo mapadpad—Mali. Kahit naka-cable ka pa, iba’t iba ang programming ng bawat bansa para sa same cable channel. Tailor made ito sa taste ng mga tao sa bansang tinitirhan mo. So, ang mga pelikula sa HBO sa States ay iba sa movies ng HBO Asia (kasama dito ang ‘Pinas).
Ang bad trip niyan kung wala kang cable sa labas ng Pilipinas—kasi hindi mo ma-afford. Ang mahal nga ng cable service dito sa abroad. At ang pinaka-baddest trip ay kung hindi nag-i-English ang citizens ng bansang kinalulugaran mo. You’ll get the worst kind of “free” shows sa local channel nila.
Nu’ng bagong salta pa lang ako dito sa Indonesia at wala pa kaming cable, wala ni isang English show sa local TV. Lahat ng palabas nagba-Bahasa Indonesia (ito ang tawag sa lenguwahe dito) . Ang Bahasa Indonesia ay parang pinagrambol na Ilokano, Bisaya at Kapangpangan—para ma- imagine n’yo kung papaano ito, ‘eto ang sampol: “Bisa saya ambil uang dengan kartu kredit saya?”
Anudaw?
Can I use my credit card to withdraw money? << in English
Kaya nga tuwing manonood ako ng local TV noon with my roommate, sumasakit ang ulo namin pagkatapos. Hindi ma-comprehend ng utak ko kung anuba ang sinasabi nila?!
Anoooobaaa?!
Like the local news– ang ginagawa namin, binabase na lang namin ‘yung supposedly message ng balita according sa actions nu’ng nagsasalita or ng eksena sa video.
“Ah, nagtatakbuhan… siguro may bombang pinasabog?”
“Hindi nakatawa ‘yung mga tao, e?”
“Artista siguro ‘yang pinagkakaguluhan nila?”
“Ah, presscon?!”
“Ahhhhhh…. Oo, nga.”
“May Biogesic ka pa ba?”
“Teka, ‘eto tubig. Puwede hati tayo?”
(Note all the question marks?)
BUT it doesn’t mean na hindi marunong mag-English ang mga Indonesians sa TV. Slang pa nga sila mag-English dahil karamihan ng celebrities dito or newscasters for that matter ay lumaki or nag-aral sa isang English speaking country, like Australia and the States. They speak Bahasa Indonesia by choice. So, dahil walang choice ang foreign-gers like us, you have to adapt to this kinda system.
On my second week sa bansang ito noong 2006, may isang gabi na hindi ako makatulog. Dahil hindi pa nga ako nakaka-adapt sa pamumuhay, binuksan ko ang TV. Mga 1 am na yata ‘yun.
At parang milagro – sa isang local channel—ipinapalabas ang Season 5 ng…
American Idol—AI…!!!
Hindi ito translated in Bahasa Indonesia… wala itong subtitles in Bahasa Indonesia.
Nagsasalita ang mga tao sa TV— IN ENGLUSH!
Nakita ko muli sina Simon Cowell, Randy Jackson at Paula Abdul na nagpapaiyak ng isang contestant na walang karapatang kumanta using their “destructive” criticisms.
Natuwa ako… at unti-unting tumulo ang isang butil ng luha sa aking mata.
Before I knew it, umiiyak na ako.
Ang dami kong naalala.
Favorite kasi namin itong panoorin sa cable TV namin sa ‘Pinas bago ako nag-aboard.
So, habang nanonood ako at umiiyak… kumakanta ang mga contestants ng kani-kanilang “Stevie Wonder” themed songs.
Naalala ko ‘yung mga kasama kong nanonood ng AI mula pa nu’ng unang ipalabas ito sa Star World channel sa Pilipinas.
‘Yung mga kumpare kong mahihilig sa karaoke na it follows (in our case) mahihilig din sa AI.
‘Yung mga dati kong kaopisina na laging idini-discuss over lunchbreak kung bakit natsugi at nag-move on ang isang contestant.
‘Yung mga kapitbahay naming nakikinood dahil wala silang cable or pinutol na ng Sky Cable ‘yung tapped nilang linya.
‘Yung mga tawanan at alaskahan sa harap ng TV.
At ‘yung pamilya ko na naiwan sa Pinas.
Haaay nako.
Hindi ka ba naman iiyak niyan?
After the show I realized, hindi naman talaga ‘yung English language ang nami-miss ng mga tulad kong OFW na nakadestino sa isang non-English speaking country kundi ‘yung mga bagay na isinakripisyo naming huwag munang makita at marinig para lang mapaunlad ng konti ang buhay.
In some cases, like this one, kasama nga ang mga pamilyar na lengguwahe sa mga hindi mo muna maririnig.
Believe it or not, it took me nine months bago ulit nakapanood ng American Idol dito sa Indonesia.
Nu’ng finally nagka-cable na kami.
Sa awa ng Diyos.
(photofrom: mediadecoder.blogs.com)
YOUtube ME, I tube YOU (Ah, Saraaaap!)
(LJI)
DIYASKENG YouTube.
Nagkaroon ako bigla ng bagong addiction bukod sa panonood ng cable, pagkain at pag-ebak, I can’t stop myself from ‘YouTubing’. Mula nu’ng maikabit ‘yung bagong ‘interweb’ connection namin dito sa aming tree house, hindi ko na mapigil ang sarili kong mag-online. I became an obsessed YouTube community member.
What’s my purpose? I’m in the process of stumping the site: ‘Ano’ng video kaya ang WALA sila?’ Halos lahat kasi ng topic naka-upload dito. Eh, ultimo ‘yung kasal ni Queen Elizabeth nu’ng 19kopongkopong, meron. Speech ni Ninoy Aquino nu’ng buhay pa siya–meron. Pati ‘yung hindi maintindihang report ni Michael Fajatin sa Saksi ng GMA7, nandu’n. At ‘yung Wowowee contestant na nagpasalamat sa Eat Bulaga, naroon din. Hmm?
So, I tried typing ‘At Seventeen’, ‘yung ’70s love song classic ni Janis Ian — my favorite kasi laging pinapatugtog sa Mellow Touch DWLL nu’ng kabataan ko. Mahirap, ‘di ba? Una luma na. Pangalawa, kanta siya at wa’ pang mTV nu’n. Pangatlo, sino na nga ba si Janis Ian? So, hintay ako ng mga 3 seconds… meron pa rin! 10 video-versions nu’ng kanta. Sampu maniwala ka– mula nu’ng ’70s na kumakanta si Janis sa isang tv show (girly pa siya dito), hanggang sa isang vid na 2000ish sa isang revival concert (lesbiana na si Janis dito and very old– the face and gender have changed but her sweet voice remained the same). And the video thread began right there. (Click ALL the BLUE links in this blog to understand what I mean).
A few seconds later, pinapanood ko na si Barry Manilow, kumakanta ng ‘Mandy‘ at age 20ish yata–pogi at lalaki pa. Si Robin Williams, David Letterman at Jay Leno nagsta-standup nu’ng ’80s– all long-haired and I just realized, long din pala ang baba nilang tatlo. ‘Tapos sina Tito, Vic and Joey sa isang ’70s Coke commercial mimicking Freddie Aguilar and Mike Hanopol. MERON din sila!?
Sa thread nina TVJ may nakita akong video entries titled ‘sexy commercials’ so I clicked it. Engrossing. Mga sexy ladies endorsing different products from beers to–sex? Nu’ng nakita ko ‘yung title na ‘sex’ , tumayo ang… balahibo ko. Totoo kaya? So I clicked it. I ended with a 7 minute very sexy video titled ‘Seducing a Maid’ from Spain– two girls kissing like there are no men on earth (Ha-ha! “Nakaisa” ako! No links this time. It’s all up to you to look for it.). To my surprise (ka-ching!) it’s an ad for a porno site pala. And YouTube allowed it. Kina-cut lang ‘pag magpapakita na ng nipples ‘yung mga ‘actresses’. But with or without the nips, pwede na rin.
The porno ad was very convincing…so, after a few more “accidental” clicks, aside from my membership to YouTube I also became an instant member of YouTubeMe.com (or Tubuhin Mo Ako). And it’s not a site for plumbers.
Diyaske.
Sa Wakas
(LJI)
NGAYON ko lang na-realize marami palang ibig sabihin ang “sa wakas”.
Una, ibig sabihin may bagay na natapos. Tipong “Haaaaayy! Sa wakas! Natapos din!”
Pangalawa, senyales din ito na may magsisimula: “Haaaayy! Sa wakas ‘eto na!”
Oo nga. SA WAKAS
… nahanap ko rin ang instructions kung papaano gumawa ng isa pang blogsite sa wordpress.
…nakapili rin ako ng theme para sa blog na ito (I’m sure papalitan ko rin bukas–ulit).
… naka-formulate ng title (na tatlong oras ko yatang pinag-isipan. Ang ending ‘lang kwenta pa rin.)
Pero SA WAKAS may bago na naman akong website.
Pang-lima ko na yata ito.
Minsan tuloy naiisip ko mas nag-eenjoy pa yata akong gumawa ng website kesa mag-blog.
Kumuha na lang kaya ako ng web designing course?
4:30
(LJI)
ALAS- kuwatro nang madaling araw.
Mahirap makatulog.
Minsan nagigising ka na lang na nag-iisip nang kung anu-ano.
Una tungkol sa mga problema sa buhay.
Pagkatapos segue sa mga nangyari nung mga nakaraang araw.
‘Yung mga nakaka-senti. Nakaka-asar.
‘Tapos ‘yung nga nakakatawa. Nakakakilig.
‘Tapos papasok sa isip mo ‘yung mga napanood mo sa TV bago ka matulog.
‘Yung pelikulang medyo bastos.
‘Yung leading lady sa pelikula na sexy.
‘Yung mga ginawa nung leading lady at leading man.
Tapos mapapatingin ka sa katabi mo.
Kakalabitin mo… “Honey…?”
Gigising siya.
At sabay…
BATOK SA ULO MO!
Habang sinasabi —
“KUNG AYAW MONG MATULOG MAGPATULOG KA!”
Diyaske.
Makapag-kape na nga lang.
scanned thoughts 
