Ang Sikreto ng MAHABANG BUHAY: USE your 9 HOLES everyday!
(ni Ely M.) MARAMING bagay sa mundo ang nadidiskubre nang hindi sinasadya. Karamihan sa mga discovery na ito ay napakahalaga, gaya ng Gravity, DNA, X-rays, Atoms at ‘yung katotohanang hindi pala planeta ang Pluto.
Pero may mga bagay ring mahalaga na hindi pa nadidiskubre. Gaya ng sikreto ng mahabang buhay. Wala pa raw nakakaalam kung ano talaga ito. “Raw?”
Akala lang ‘yun ng mga eksperto.
Ang totoo, alam ko na kung ano ang sikreto ng mahabang buhay: BUTAS!
Minsang nagbibisikleta ako, nabutas ang gulong ng aking makalumang sasakyan. May pakong-ligaw na tumusok sa gulong nito at nagulat akong bigla nang pumutok ito nang napakalakas. Tumalon ako mula sa bisikleta at nalaglag sa kanal sa tabi ng kalye.
Akala ko baril.
Naglakad ako sa kahabaang ng kalyeng ‘yun na basang-basa ang aking white walking shorts kunsaan bakat na bakat ang aking yellow walking briefs. Malalim ‘yung kinahulugan kong kanal at maamoy.
Ano nga ba ang tawag sa malalim at mabahong kanal?
Ah, imburnal.
Kahit basa, kailangan kong makakita ng vulcanizing shop. Alangan namang kargahin ko ang bisikleta ko nang limang kilometro pabalik sa amin.
Makaraan ng mga dalawang kilometro, nakakita rin ako ng vulcanizing shop at ang tumulong sa akin na ayusin ang butas kong gulong ay isang matandang Indonesian.
Kamukha niya si Gandalf ng Lord of the Rings. Brown Gandalf version nga lang. Paika-ika siya at medyo sakang kung lumakad. Pero kakaiba ang kanyang sigla at lakas. Binuhat niya ang bisikleta ko. Tinanggal niyang mag-isa ang gulong. Nilubog sa isang drum ng tubig para makita ang singaw. Pinatsehan ng goma at rugby ang butas. Binombahan ng hangin. Umupo siya sa bisekleta ko at sinubok niya itong i-pedal. Nagpaikut-ikot siya sa vulcanizing shop sakay ng bisikleta. Nag- bunny hop, wheelie at bar spin. Nanlaki ang mga mata ko sa eksenang iyon.
Mukhang beterano ng 1934 X-Games ni Lolo. Kung may X-games na nga noon.
Habang naghihintay ako ng aking sukli, tinanong ko siya. “Berapa umurmu?” (roughly translated: “How old are you?”) Sagot niya: “Saya seratus-tiga tahun.”
Nalaglag ang basa kong walking shorts sa sagot niyang ‘yun. Hinatak ko agad pataas bago niya makita ang SpongeBob briefs ko. “I em 103 yers old?!” ulit niya.
Dito nagsimula ang isang “teachable moment” (words ni Oprah). Ipinasa sa akin ni “Gandalf the Brown” sikreto ng kanyang mahabang buhay:
“Maximize the 9 holes of your body!”
Gamitin mo ang 9 na butas mo sa katawan araw-araw.
Ito ang payo ni Lolo Antok (tunay niyang pangalan, hindi pala Gandalf), isang Indonesian na 103 years old na ngayon, may-ari ng isang vulcanizing shop 5 kilometro mula sa bahay namin.
Tahimik akong nagbilang nang marinig ko ang kanyang payo: 2 ang butas ng mata, 2 sa tainga, 2 sa ilong, 1 sa bibig, 1 sa pwet at 1 sa ari.
Siyam nga.
Nangiti naman si Lolo ng pilyong ngiti.
Ipinaliwanag niya ang kanyang pilosopiya (ita-translate naming in Taglish):
“Ang walong butas ng katawan ang pinaka-sensitibo, “ simula niya habang nakatingin sa malayo na parang may mamumuong luha sa kanyang mata.
“Mata ang sense of sight. Ilong ang sense of smell. Bibig ang sense of taste. At ang pwet at ari naman ang pinaka-sensitive sa touch.
“Kung nama-maximize mo ito, nama-maximize mo ang kung papaano mabuhay sa araw-araw.
“Nama-maximize mo ang pagiging tao.
“Naaamoy mo ang lahat, mabango man o mabaho.
“Nalalasahan mo ang lahat: tamis, alat, asim, at pakla.
“Nakikita mo ang lahat: kabutihan at kasamaan, kagandahan at kapangitan.
“Naririnig mo ang lahat: musika, ingay, tsismis, katotohanan at kasinungalingan.
“Nararamdaman mo ang sakit, sarap at hapdi ‘pag may papasok o lalabas man sa iyong katawan.
“‘Yan ang halaga ng pagiging tao. Hindi ka dapat umiwas o magpanggap na hindi nag-e-exist ang mga damdaming ito.
“‘Yan ang buhay. At kung buhay ka ngang talaga dapat mong maramdaman iyan nang balanse– araw-araw. Balanse dahil lahat ng sobrang paggamit sa mga butas na ito ay nakakasama sa katawan.
“Kaya ang bibig, kung gagamitin mo sa pagsasalita, dapat gamitin mo rin ang tainga mo sa pakikinig sa sinasabi ng iba. Hindi puwedeng ikaw lang ang salita nang salita.
“Ang tainga dapat nakikinig sa lahat ng anggulo ng isang idea o usapin. Hindi puwedeng ang pinakikinggan mo lang ay ang mga bagay na gusto mong marinig at paniwalaaan.
“Ang ilong, kung puro baho lang ang inaamoy mo, masama rin ito sa katawan. Maghanap ka rin ng mga bagay na nagpapabango sa paligid dahil laging meron nito.
“Ang ari dapat gamitin mo sa tamang paraan at sa tamang panahon. Tandaan mo na hindi lang ito nagbibigay ng sarap, kailangan mo rin ito sa paglalabas ng mga dumi sa katawan. Kaya umihi ka kung naiihi ka. Ilabas mo kung lalabasan ka.
“Ang pwet ay basically ay para lang sa pag-ebak. Kung gagamitin mo ito sa ibang paraan– do it at your own risk. At huwag ka ring tae nang tae or sex nang sex. Almoranas ang resulta nang sobrang paggamit nito. Mahirap ngang dumurugo ang pwet araw-araw. At mahal ang hemorroidectomy.”
So, I supposed sa buong 103 years ni Lolo Antok sa mundong ito, hindi siya nakaranas ng almoranas?
Ngumiti lang siya sa biro namin. Bumaba sa bisekleta, tumalikod at naglakad nang pa-ika-ika papalayo.
Napangiti rin ako nang matitigan ko ang bakas ng dugo sa likuran ng kanyang salawal.
Napansin ko ring nag-iwan siya ng ilang patak nito sa upuan ng aking bisikleta.
What a discovery.
Naintindihan ko na ang ibig niyang sabihin.
scanned thoughts 