STRIP DART
NAALALA KO minsang nag-iinuman kami ng tropa at batung-bato na sa mga kuwentuhang paulit-ulit lang ang topic — may nag-suggest na maglaro kami ng kakaibang laro:
STRIP DART.
Simple lang ang rules na on-the-spot lang pinagkasunduan ng lahat:
- Iinom muna ng isang basong beer ang taong titira sa dart board.
- Tapos, babato ng tig-dalawang darts.
- Ia-add ang total points ng dalawang throws.
- One turn bawat player.
- Ang pinakamababang score pagkatapos ng isang round ng batuhan ay dapat mag-aalis ng isang saplot na nakasuot sa katawan.
Ala-una ito ng madaling araw. Nasa labas kami ng isang bahay. Sa isang garahe sa tabi ng kalyeng madalas daanan ng mga tao. Dahil puro lasing na, walang paki na pumayag ang lahat. Mga walo kaming tipsy na kasali sa ka-istupiduhang ito.
Unang round: Unang bato ng darts, ‘yung mga mababa ang score, nagtanggalan na ng relo, singsing, kuwintas, cellphone at sapatos. Easy. Umalingawngaw ang tawanan at alaskahan sa katahimikan ng gabing iyun.
Round two: Next na inalis ng mga natalo ay t-shirts, medyas, sinturon. Ang tawanan ang napalitan ng halakhak.
Pangatlong round: Titira na ang unang biktima na may pinakamababang iskor. Delikado ang lagay niya dahil halos hubad na siya at nakapantalon na lang– kaya ‘pag mababa ulit ang score niya, pantalon na ang susunod na matatanggal. Tawanan sa excitement ang mga naghihintay sa tira niya. Inalaska na siya nang todo.
At mahirap nga ang maging bobo sa dart.
Pagtapos ng round na ‘yun, siya na naman ang pinakamababa ang puntos. Lagot.
“Hubad naaaa! Hahaha!” sigawan ang lahat ng may mataas na iskor. Parang naging beerhouse na may illegal boldshow ang garahe.
Susunod kaya si Low Scorer sa pinagkasunduan? Sa kanya nakasalalay ang tagumpay ng palaro. Kung aayaw siya, siguradong wala nang maghuhubad na susunod.
Ang kanyang last words: “’Ta**-ina n’yo– ‘pag hindi kayo sumunod, yari kayo sa akin!” sabay hubad ng kanyang kupas na jeans.
Halakhakan ang lahat sa pagkagulat!
Sumunod sa pinagkasunduan ang loko! Tahulan din ang mga aso sa labas na parang nakikitawa dahil sa hitsura ng kawawang talunan: Maluwag ang brief niya, tabatchoy, mabalahibo na parang pinaghalong Al Tantay at Apeng Daldal ang dating.
Round four and five: Ewan kung dahil ba sa sobrang alcohol, lahat ay wiling-wili na naghuhubaran. Naka-underwear na lang ang players by this time.
Maginaw na ang hangin. Nanginginig na ang ilan sa lamig pero tawanan pa rin. Alaskahan tungkol sa mga bilbil sa tiyan, mga hindi pantay-pantay na kulay ng balat dahil sa sinag ng araw, mga nakatagong galis at mga parte ng katawang maraming balahibo kahit hindi dapat.
Round six: May taong sumisigaw sa gate! “Tao poooo! Tao poooo!”
Si Mang Cando, isa sa pinakarespetadong lasenggo ng baranggay. Pagkatapos niyang mag-“Tao Po” bigla na lang siyang pumasok sa gate gaya nang nakagawian niya tuwing naghahanap siya ng libreng alak.
Akala ni Mang Cando mga kumpare niya ‘yung mga nag-iinuman. Tatagay sana siya.
Napatigil si Mang Cando. Napatigil din kami.
Nagkatitigan ang lahat at nagtatanong sa isip: “Paano na?”
Nanlaki ang mga mata ni Mang Cando sa nakita niya.
Hindi na kami nakapag-damit.
Apat na naka-brief.
At dalawang labas ang pwet.
Mga machong-lasing na nakangiti at nakatingin kay Mang Cando.
Hubad.
Puro kami lalaki.
“YAAAAAAAHHHHH!!!” nagsisigaw siyang tumakbo palabas ng gate.
“Pu****-ina! Mga bakla! BAKLAAA!!! Patawarin kayooo!!!”
Malayo na siya dinig pa rin naming lahat ang kanyang takot na takot na pagsigaw.
Nabalitaan namin, mula noong gabing ‘yun, hindi na muling uminom ng alak si Mang Cando.
Hindi na rin kami … nag-darts.
Pero tuwing nakakasalubong namin si Mang Cando,
kinikindatan namin siya.
Sabay tawa.
(LjI0508)
MAHILIG ka bang MAGHUBAD sa FACEBOOK?
KUNG sa tingin mo sexy ka… kaya ka nagpo-post ng bikini/underwear pictures mo sa facebook?
"I'll be popular after this!"
Panoorin mo ito:
AFTER mo’ng mapanood ‘yung video sa itaas, sa tingin mo makakalusot ka ‘pag tinanggal mo na ‘yung mga pa-sexy mong litrato sa facebook?
"Oh, NO! What have I done?!!"
Panoorin mo ito:
Remember, you will eventually GROW OLD and will probably have kids.
When I’m Alone I *bleep* Myself…
HERE’S my favorite song this week:
You know that I am called THE COUNT
Because I really love to *bleep*
Sometimes I sit and *bleep* all day
Sometimes I get carried away
**REFRAIN:
I *bleep* slowly, slowly, slowly getting faster
Once I start *bleep-ing* it’s very hard to stop
HEY!
Faster, faster, it is so exciting
I could *bleep* forever
*Bleep* until I drop– Hah!
1…2…3…4 — 1,2,3,4 — 1,2,3,4 —
1, 2… I love *bleep-ing* whatever the amount
Hah-hah!
1,2,3,4… Hey-yeh-yeh-yeh…. hey-yeh-yeh-yeh
1,2,3,4… 1,2– that’s the song of the Count
I *bleep* the spiders on the wall
I *bleep* the cobwebs on the hall
I *bleep* the candles on the shelf
When I’m alone I *bleep* Myself
Repeat **REFRAIN
(AND NOW FOR THE MELODY, CLICK THE VIDEO BELOW)
Tired of Waiting? … CLICK THIS INSTEAD.
Ang Sikreto ng MAHABANG BUHAY: USE your 9 HOLES everyday!
(ni Ely M.) MARAMING bagay sa mundo ang nadidiskubre nang hindi sinasadya. Karamihan sa mga discovery na ito ay napakahalaga, gaya ng Gravity, DNA, X-rays, Atoms at ‘yung katotohanang hindi pala planeta ang Pluto.
Pero may mga bagay ring mahalaga na hindi pa nadidiskubre. Gaya ng sikreto ng mahabang buhay. Wala pa raw nakakaalam kung ano talaga ito. “Raw?”
Akala lang ‘yun ng mga eksperto.
Ang totoo, alam ko na kung ano ang sikreto ng mahabang buhay: BUTAS!
Minsang nagbibisikleta ako, nabutas ang gulong ng aking makalumang sasakyan. May pakong-ligaw na tumusok sa gulong nito at nagulat akong bigla nang pumutok ito nang napakalakas. Tumalon ako mula sa bisikleta at nalaglag sa kanal sa tabi ng kalye.
Akala ko baril.
Naglakad ako sa kahabaang ng kalyeng ‘yun na basang-basa ang aking white walking shorts kunsaan bakat na bakat ang aking yellow walking briefs. Malalim ‘yung kinahulugan kong kanal at maamoy.
Ano nga ba ang tawag sa malalim at mabahong kanal?
Ah, imburnal.
Kahit basa, kailangan kong makakita ng vulcanizing shop. Alangan namang kargahin ko ang bisikleta ko nang limang kilometro pabalik sa amin.
Makaraan ng mga dalawang kilometro, nakakita rin ako ng vulcanizing shop at ang tumulong sa akin na ayusin ang butas kong gulong ay isang matandang Indonesian.
Kamukha niya si Gandalf ng Lord of the Rings. Brown Gandalf version nga lang. Paika-ika siya at medyo sakang kung lumakad. Pero kakaiba ang kanyang sigla at lakas. Binuhat niya ang bisikleta ko. Tinanggal niyang mag-isa ang gulong. Nilubog sa isang drum ng tubig para makita ang singaw. Pinatsehan ng goma at rugby ang butas. Binombahan ng hangin. Umupo siya sa bisekleta ko at sinubok niya itong i-pedal. Nagpaikut-ikot siya sa vulcanizing shop sakay ng bisikleta. Nag- bunny hop, wheelie at bar spin. Nanlaki ang mga mata ko sa eksenang iyon.
Mukhang beterano ng 1934 X-Games ni Lolo. Kung may X-games na nga noon.
Habang naghihintay ako ng aking sukli, tinanong ko siya. “Berapa umurmu?” (roughly translated: “How old are you?”) Sagot niya: “Saya seratus-tiga tahun.”
Nalaglag ang basa kong walking shorts sa sagot niyang ‘yun. Hinatak ko agad pataas bago niya makita ang SpongeBob briefs ko. “I em 103 yers old?!” ulit niya.
Dito nagsimula ang isang “teachable moment” (words ni Oprah). Ipinasa sa akin ni “Gandalf the Brown” sikreto ng kanyang mahabang buhay:
“Maximize the 9 holes of your body!”
Gamitin mo ang 9 na butas mo sa katawan araw-araw.
Ito ang payo ni Lolo Antok (tunay niyang pangalan, hindi pala Gandalf), isang Indonesian na 103 years old na ngayon, may-ari ng isang vulcanizing shop 5 kilometro mula sa bahay namin.
Tahimik akong nagbilang nang marinig ko ang kanyang payo: 2 ang butas ng mata, 2 sa tainga, 2 sa ilong, 1 sa bibig, 1 sa pwet at 1 sa ari.
Siyam nga.
Nangiti naman si Lolo ng pilyong ngiti.
Ipinaliwanag niya ang kanyang pilosopiya (ita-translate naming in Taglish):
“Ang walong butas ng katawan ang pinaka-sensitibo, “ simula niya habang nakatingin sa malayo na parang may mamumuong luha sa kanyang mata.
“Mata ang sense of sight. Ilong ang sense of smell. Bibig ang sense of taste. At ang pwet at ari naman ang pinaka-sensitive sa touch.
“Kung nama-maximize mo ito, nama-maximize mo ang kung papaano mabuhay sa araw-araw.
“Nama-maximize mo ang pagiging tao.
“Naaamoy mo ang lahat, mabango man o mabaho.
“Nalalasahan mo ang lahat: tamis, alat, asim, at pakla.
“Nakikita mo ang lahat: kabutihan at kasamaan, kagandahan at kapangitan.
“Naririnig mo ang lahat: musika, ingay, tsismis, katotohanan at kasinungalingan.
“Nararamdaman mo ang sakit, sarap at hapdi ‘pag may papasok o lalabas man sa iyong katawan.
“‘Yan ang halaga ng pagiging tao. Hindi ka dapat umiwas o magpanggap na hindi nag-e-exist ang mga damdaming ito.
“‘Yan ang buhay. At kung buhay ka ngang talaga dapat mong maramdaman iyan nang balanse– araw-araw. Balanse dahil lahat ng sobrang paggamit sa mga butas na ito ay nakakasama sa katawan.
“Kaya ang bibig, kung gagamitin mo sa pagsasalita, dapat gamitin mo rin ang tainga mo sa pakikinig sa sinasabi ng iba. Hindi puwedeng ikaw lang ang salita nang salita.
“Ang tainga dapat nakikinig sa lahat ng anggulo ng isang idea o usapin. Hindi puwedeng ang pinakikinggan mo lang ay ang mga bagay na gusto mong marinig at paniwalaaan.
“Ang ilong, kung puro baho lang ang inaamoy mo, masama rin ito sa katawan. Maghanap ka rin ng mga bagay na nagpapabango sa paligid dahil laging meron nito.
“Ang ari dapat gamitin mo sa tamang paraan at sa tamang panahon. Tandaan mo na hindi lang ito nagbibigay ng sarap, kailangan mo rin ito sa paglalabas ng mga dumi sa katawan. Kaya umihi ka kung naiihi ka. Ilabas mo kung lalabasan ka.
“Ang pwet ay basically ay para lang sa pag-ebak. Kung gagamitin mo ito sa ibang paraan– do it at your own risk. At huwag ka ring tae nang tae or sex nang sex. Almoranas ang resulta nang sobrang paggamit nito. Mahirap ngang dumurugo ang pwet araw-araw. At mahal ang hemorroidectomy.”
So, I supposed sa buong 103 years ni Lolo Antok sa mundong ito, hindi siya nakaranas ng almoranas?
Ngumiti lang siya sa biro namin. Bumaba sa bisekleta, tumalikod at naglakad nang pa-ika-ika papalayo.
Napangiti rin ako nang matitigan ko ang bakas ng dugo sa likuran ng kanyang salawal.
Napansin ko ring nag-iwan siya ng ilang patak nito sa upuan ng aking bisikleta.
What a discovery.
Naintindihan ko na ang ibig niyang sabihin.
Mahilig ka ba sa PWET?
GUESSING game ito.
Guess mo kung kaninong pwet ito?
A. Action Star Ronnie Ricketts
B. ABS-CBN Newbie Gerald Anderson
C. GMA-7 Talent Dingdong Dantes
D. Anonymous Blogger Bob Ong
For the answer click THIS.
To play the rest of the game:
JUST CLICK ALL THE “NEXT” and “BACK” ARROWS on that page.
Have fun clicking. 🙂
“BAGETS” baduy but BELOVED
PARA sa akin ang pelikulang “Bagets” ng Viva Films ang pinakakorning pagsusuma ng buhay-tinedyer noong Dekada ’80. Sa sobrang kakornihan nito, natatawa kami ng misis ko tuwing napapanood namin ito sa cable TV. Natatawa pero nagno-nostalgia. Guilty pleasure, ‘eka nga.
Sunod usong-Bagets din kasi kami noong 1984 (edad-kinse kami noon). At unti-unti kong nadi-discover sa mga kuwentuhang-inuman kasama ng mga kaedad ko ngayon (kuwarenta na kami) na nasaan ka man naroon sa ‘Pinas noong pinalabas ito sa sinehan, malamang pa-bagets-bagets ka rin.
‘Eto ang “Ultimate Bagets Quiz” . Kung alam mo ang karamihan sa mga sagot sa tanong na ito, itanggi mo man, ikaw din ang magbibisto sa tunay mong nakaraan: (ANSWERS are at the end of this piece.)
1. Sino ang kumanta ng theme song ng “Bagets” na may linyang “… I’m growing up, getting down, putting my both feet on the ground…”? Diabetic siya.
2. Sino sa limang castmembers ng “Bagets” ang nakasalamin? Vice Mayor na siya ngayon.
3. Sino ang pinakamatandang miyembro ng cast “Bagets” na sa tunay na buhay ay pinakasalan ang ka-love team niya sa pelikulang ito?
4. Sino ang ka-loveteam ni JC Bonnin sa pelikula?
5. Ano ang title ng dance anthem ng pelikula? Sinasayaw ito sa pamamagitan ng pagse-shake ng isang nakataas na braso, closed fist ( a la flying Superman), at ang isang kamay naman ay nakatapat sa tenga?
6. Ano ang sinasakyan ni Herbert Bautista noong nakilala niya si Jobelle Salvador?
7. Paano namatay ang karakter ni Yayo Aguila?
8. Anong kanta ni Raymond Lauchengco ang background music sa date sequence nila ni Eula Valdes?
9. Dalawa sa limang “Bagets” ang walang ka-date sa prom night sequence ng pelikula. Sino sila?
10. Sinong foreign singer ang ina-idolize ni Aga Muhlach sa movie?
MGA SAGOT:
1. Sino pa, di si Gary Valenciano. At kung alam mo ang title nito– “Growing Up” — malamang alam mo rin ang buong lyrics.
2. Si Quezon City Vice-Mayor Herbert Bautista.
3. Si William Martinez. Kinailangan siyang isama dahil siya ang pinakasikat na heartthrob noon. Malaking risk kasi ang pelikulang puro bago ang artista kaya hiniram siya from Regal Films. Ka-loveteam niya ang misis niya ngayong si Yayo Aguila.
4. Si Chanda Romero. May-December affair ang drama nila.
5. “Just Got Lucky” ng Joe Boxers. Hanggang ngayon ito pa rin ang isa sa most identified dance step ‘pag Dekada ’80 ang topic.
6. Bisekleta ang sinasakyan ni Bistek nu’ng makita niyang nagdidilig ng halaman si Jobelle. Nahulog pa siya nang ma-love at first sight siya sa dalaga. Falling in love, literally.
7. Namatay sa car crash ang karakter ni Yayo. Nakipag-drag race kasi si William habang angkas siya sa kool na kool nilang dune buggy.
8. Ang walang kamatayang “So It’s You”. Highlight ng sequence na ito ang pagkanta ni Raymond na naka-black tux siya at si Eula naman nasa gitna ng isang malaking staduium (Rizal Memorial?) at nakasuot ng pang-Santacruzang gown. Surreal.
9. Sina Aga (dahil may asawa na ang love interest niya rito na si Baby Delgado) at si Herbert (dahil sa ending pa ng pelikula niya mapapasagot si Jobelle dahil akala niya boyfriend nito si Mon Alvir– pinsan pala).
10. Sino pa, si Michael Jackson. Sumayaw pa si Aga ng “Wanna Be Starting Somethin” na tuluyan nang nagpabaduy kay Michael Jackson sa mga Pilipino.
REFLECTION:
Kung napangiti ka ng 8 out of 10 questions dito at alam mo ang sagot mentally (kahit ayaw mong sabihin verbally), naki-“Bagets” ka rin pala noon. At malamang hanggang ngayon, naggi-gel ka pa rin. May nakatago kang Topsiders na pang-driving (lame excuse). At ‘pag natutuwa ka sa sinabi ng isa mong kausap, sasagot ka ng “Nice one! (Sabay apir.)
Kung napag-isip ka ng 5 out of 10 questions dito at habang sinasabi mong “Oo nga, no. Naalala ko na,” closet-“Bagets” ang tawag sa’yo. Pilit mong kinakalimutan ang ’80s. Kasi siguro wala kang kabarkada noon. O wala kang naging boy friend o girl friend. In short, kulang sa pagkabata.
Kung wala kang alam (0 ang score mo), you need to see this flick.
You’re either too young or chromosome ka pa lang noong pinalabas ito:
part 1: http://www.youtube.com/watch?v=-fpftOPjJ3I&feature=related
part 2: http://www.youtube.com/watch?v=4PfzlII0L4Y&feature=related
part 3: http://www.youtube.com/watch?v=johse1ryNh8&feature=related
part 4: http://www.youtube.com/watch?v=_VJ4JKRXPOs&feature=related
part 5: http://www.youtube.com/watch?v=DGtDqN0gvo0&feature=related
THE REST OF THE MOVIE: Kayo na ang maghanap sa YouTube
(at magpasalamat tayo kay JONETTE salamat sa pag-a-upload ng klasik na ito)
Para maunawaan mo kung bakit may mga pag-uugaling baduy ang parents mo or mga nakakatanda mong kapatid, panoorin mo ito dahil ganito sila noon. Baduy na talaga… pero kool.
Nice one!!! Apppiiir!
(aLjI05)
IT’S so KORNY it’s FUNNY
STRAIGHT from my Yahoo inbox. Isang email na nakapagpasaya sa araw ko.
THE MARK OF…
MISTER: “Kung gagawa ako ng pelikula, gusto ko, ako si ZORRO!”
MISIS: “Eh, ako, sino?”
MISTER: “Ikaw si DACOS!”
MISIS: “Dacos? Sino ‘yun?”
MISTER: “DA COS of all my ZORROs!”
JOB INTERVIEW:
BOSS: “Ano ba’ng alam mo?”
APLIKANTE: “Ah, eh… alam ko po kung saan kayo nakatira ng misis n’yo at kung saan nakatira ang kabit n’yo.”
BOSS: “Congratulations. Tanggap ka na!”
PROJECT
ANAK: “‘Tay, penge ng pera. May project kami, bibili ako ang ‘cocomban’.
TATAY: “Ano ka ba naman, anak. Hanggang ngayon ‘cocomban’ pa rin ang tawag mo.”
ANAK: “Ano po ba ang tama?”
TATAY: “Bomb paper.”
HEARING AID
LOLO PEDRO: “Galing ako sa doktor. Nakabili na ako ng hearing aid. Grabe! Ang linaw ngayon ng pandinig ko!”
LOLO JUAN: “Wow! Galing! Magkano ang bili mo sa hearing aid?”
LOLO PEDRO: “Kahapon lang!”
PUSA
MISIS: “Dear, iligaw mo nga itong pusa. Naka-sako na. Dalhin mo sa malayo.”
MISTER: “Okey, dear.”
(Pagkaraan ng anim na oras)
MISIS: “O, bakit ka ginabi? Nailigaw mo ba ‘yung pusa?”
MISTER: “Bwisit na pusang ‘yan! Kundi ko siya sinundan, ‘di na ko nakauwi.”
TATLONG TANGA, NAGSISIKSIKAN SA KAMA
TANGA No. 1: “Pare, ‘di tayo kasya. Bawas tayo ng isa. Sa lapag na lang matulog.”
(Bumaba si TANGA No. 2)
TANGA No. 3: ‘”Ayan pare. Maluwag na. Akyat ka na dito!”
PUZZLE
ELY: “Yahoo! Ang bilis kong nabuo ‘tong puzzle!”
JULIO: “Talaga? Gaano kabilis?”
ELY: “5 months!”
JULIO: “Ang tagal naman.”
ELY: “Matagal ba ‘yun? Eh, nakalagay nga rito sa kahon: ‘For 3 years and up!'”
KAPE
MISIS: “Ano ba’ng hinahanap mo riyan sa supot ng 3-in-1 coffee? Kanina ka pa silip nang silip diyan?”
MISTER: “Hinahanap ko ‘yung libreng asukal. Nakasulat kasi sa karton, ‘SUGAR FREE’!”
KABAYO
PROCOPIO: “Sobrang tabatsoy ng misis ko kaya gusto niyang magbawas ng timbang. Nag-horseback riding siya.”
JACK: “Ano’ng resulta?”
PROCOPIO: “Nabawasan ng sampung kilo ‘yung kabayo!”
(visuals courtesy of google images)
The FLYING HERMAPHRODITE
(Ely M.) PUNTA kami sa Bali Island ng Indonesia nu’ng July 2009. Alam na ng international community na maganda ang isla at puno ng “culture and tradition”. Ang nakakasorpresa ay ‘yung mga estatwa na nakakalat sa buong isla. May maliit. May malaki. Pero ang nakakagulat, marami sa kanila walang saplot (ahi-hi-hi!).
Sabi sa mga kuwento, bago sinakop ng mga taga-Netherlands ang Indonesia (same time na sinakop naman ang ‘Pinas ng mga Kastila), naka-topless din ang mga tao dito—gaya ng mga tao noon sa Banaue ng Baguio at mga tambay-kalye ngayon sa bawat kanto. At kung may “Barrel Man” nga ang Baguio, bagyo naman ang mga designs ng estatwa sa Bali. Medyo may pagka-wild.
Isa lang sa pinagtataka ko, mas maraming aring-lalaki ang naka-display sa mga estatwa nila at kokonti ang aring-babae. Ire-research ko nga kung bakit for later blogs.
In the meantime, here are some proof of what I’m talking about:
“HABA LA DILA” statue (above): Kuha ito sa Monkey Forest, called as such dahil nagkalat ang mga unggoy sa loob ng kagubatan. Think Subic’s monkey forest but times three ang dami ng mga tsonggo sa loob. Mahalay tignan but it is in fact a religious statue. Nakita ko ito sa labas ng isa sa mga Balinese temples doon kung saan nag-aalay ang mga tao ng pagkain sa “Monkey King”. Transgender ang motif pero naisip ko, ke babae o lalaki siya, ang sarap siguro niyang maging syota.
Sa Pilipinas ‘pag ganito kahaba ang dila mo, malamang habulin ka ng taongbayan dahil pagkakamalan kang manananggal na humihigop sa tiyan ng mga buntis mula sa bubong ng mga bahay.
“WATER-WATER LILY” SCULPTURE (above): Nakita ko ito sa pond ng Bebek Bengkil, isang restaurant doon famous for serving the best roasted duck in Bali. Perfect partner ang picture na ito ng “mananaggal photo” sa itaas. Hindi dahil sa refreshing ang foliage sa background kundi ‘yung nakakatuwang maliit na statue in the pond. Kung mahaba nga ang dila sa first picture, ito naman, mahaba ang…
Look closely…
Ito ba ay estatwa ng… (a) isang cobra na handang tukain ang isang lalaki, (b) security guard sa Bebek Bingkil hawak ang kanyang batuta, (c) hita ng paa sa aktong nagpa-fying kick, (d) malaking buntot na mali ang tubo?
“BREAST MILK IS STILL BEST FOR BABIES” SCULPTURE (below): ITO nakaka-amuse din. Kuha ko ito sa loob ng isang souvenir shop sa lugar na tinatawag nilang Ubud. Para siyang advertisement for a breastfeeding campaign. Sarap na sarap ‘yung baby sa masustansiyang boobs ng nanay niya.
Pero on secandthought… hindi naman mukhang bata ‘yung dumedede dahil halos magkasing-laki lang sila nung may-ari ng boobs. At hindi naman yata nakakandong sa babae ‘yung dumedede kundi naka-“scissors” ang legs nila. Nu’ng na-realise ko ito, napalitan ang aking pagka-amuse ng pagka-arouse.
Ang sarap sanang mag-imagine.
Kaso, nu’ng tumingala ako…
‘Eto ang nakita ko.
Ang diyosa ng mga bading…
THE FYING HERMAPHRODITE!
Nagtatakbo ako pabalik sa hotel sa takot.
Baka habulin niya ako at sibatin sa puwet.
BAKIT may TAMBOK sa aking PANTALON?
(Ely M.) KUNG bibilangin mo ang lahat ng bagay na nakasabit sa katawan mo araw-araw, magugulat ka sa bigat ng daigdig na pinapasan mo.
‘Eto ang mga nakabukol sa pantalon ko:
Sa kaliwang bulsa ng aking pantalon:
- SUSI– napakaraming susi na hindi ko alam kung para buksan ang alin. Basta as far as I can remember, isa dito ay susi ng bahay namin.
- KENDI– Stork, Mentos at isa pang kulay Cherry na wala nang balot na nakadikit na sa bulsa. Tawag ko dito “emergency snack” lalo na kung matagal ang biyahe at walang fast food na madadaanan.
- COINS– Napakaraming barya na kung bibilangin ko, siguro kulang-kulang 50 pesos ang katumbas(kung iku-convert into pesos). Sa sobrang dami, minsan tinatanong na ako ng mga kaibigan ko kung may luslos daw ba ako.
Sa kanang bulsa ng aking pantalon:
- 2 USB– Mga impostanteng files na kung ipi-print lahat ay makakapuno ng dalawang steel cabinets.
- RESIBO– Ng kung anu-anong mga bagay na binili, ginamit, kinain ko at oo ‘yung iba dito, napulot ko lang sa kalye << save the earth ‘eka.
- CELLPHONE– Kung saan naka-record ang aking non-existing social life. At dahil lumang model at sobrang laki nito, madalas itong napapagkamalan ng mga babae as my “talong”. I wish.
Sa kanang bulsa ko sa LIKOD ng pantalon:
- WALLET lang– Pero hindi ganu’n kasimple dahil narito ang …
- Mas maraming RESIBO– Dito, nakatupi pa ang lahat. Ito ‘yung mga resibong may nakakabit na “memories” (kung sentimental ka, you know what I mean). “Ah, my FIRST foot massage…”
- 5 ID CARDS– 1 from college, 1 PRC Card, 3 lumang IDs galing sa tatlong huling kumpanya na pinagtrabahuhan ko. Yes, I did not surrender them. What can I do, eh, sa naiwala ko, eh.
- 3 MEMBERSHIP DISCOUNT CARDS– Mula sa groceries hanggang video rental at Timezone.
- 2 CREDIT CARDS– Ito ang pinakamabigat dalhin, lalo na pag singilan na.
- 2 E-LOADS– Mahirap nang maubusan habang naglo-long distance.
- 1 CONDOM– Mahirap nang mapalaban habang nasa long distance.
- 1 TOOTHPICK– Hindi kasi kasya ang toothbrush sa wallet.
- POST ITs– Na iba-ibang kulay. Isa sa Post-It ko ay may nakasulat: “Throw all of these Post-Its away!”
- TISSUE PAPER– Kung saan nakalista ang iba’t ibang phone numbers ng hopefully “cute girls” na hindi ko na matandaan kung saan ko napagkikilala. ‘Pag walang magawa, pinapahiran ko na rin ng kulangot ‘yung bawat sulok ng tissue paper kaya medyo yellowish na ito.
Sa kaliwang bulsa ko sa LIKOD ng pantalon:
- Isang malinis na puting PANYO (strange, but true!)
Isama n’yo na riyan ang actual weight ng isang lumang Levis 501, more or less mga dalawang kilo siguro ang bigat ng lahat.
Pantalon ko pa lang ‘yan.
Kaya nga tuwing gabi, pag-uwi ko galing trabaho na pagod na pagod sa maghapong kaka-chat, este…. kakagawa ng “customer’s files”, dahan-dahan akong lalakad papasok at tatayo sa gitna ng aming malamig na kuwarto…
luluwagan ko ang aking cowboy belt
at dali-daling itataas ang aking dalawang braso…
sa sobrang bigat ng aking pantalon, automatic na itong dadausdos pababa mula sa aking beywang tungo sa aking mga tuhod.
Titingala ako sa kisame
at ng gaya ni Mel Gibson sa “Braveheart” nu’ng kinoronggo na siya sa puwet ng isang steel rod…
sumisigaw ako ng nakakabinging…
(photofrom: www.getreligion.org … Note: Hindi ako ‘yung nasa pic. Maputi ang legs ko.)
scanned thoughts 