STRIP DART
NAALALA KO minsang nag-iinuman kami ng tropa at batung-bato na sa mga kuwentuhang paulit-ulit lang ang topic — may nag-suggest na maglaro kami ng kakaibang laro:
STRIP DART.
Simple lang ang rules na on-the-spot lang pinagkasunduan ng lahat:
- Iinom muna ng isang basong beer ang taong titira sa dart board.
- Tapos, babato ng tig-dalawang darts.
- Ia-add ang total points ng dalawang throws.
- One turn bawat player.
- Ang pinakamababang score pagkatapos ng isang round ng batuhan ay dapat mag-aalis ng isang saplot na nakasuot sa katawan.
Ala-una ito ng madaling araw. Nasa labas kami ng isang bahay. Sa isang garahe sa tabi ng kalyeng madalas daanan ng mga tao. Dahil puro lasing na, walang paki na pumayag ang lahat. Mga walo kaming tipsy na kasali sa ka-istupiduhang ito.
Unang round: Unang bato ng darts, ‘yung mga mababa ang score, nagtanggalan na ng relo, singsing, kuwintas, cellphone at sapatos. Easy. Umalingawngaw ang tawanan at alaskahan sa katahimikan ng gabing iyun.
Round two: Next na inalis ng mga natalo ay t-shirts, medyas, sinturon. Ang tawanan ang napalitan ng halakhak.
Pangatlong round: Titira na ang unang biktima na may pinakamababang iskor. Delikado ang lagay niya dahil halos hubad na siya at nakapantalon na lang– kaya ‘pag mababa ulit ang score niya, pantalon na ang susunod na matatanggal. Tawanan sa excitement ang mga naghihintay sa tira niya. Inalaska na siya nang todo.
At mahirap nga ang maging bobo sa dart.
Pagtapos ng round na ‘yun, siya na naman ang pinakamababa ang puntos. Lagot.
“Hubad naaaa! Hahaha!” sigawan ang lahat ng may mataas na iskor. Parang naging beerhouse na may illegal boldshow ang garahe.
Susunod kaya si Low Scorer sa pinagkasunduan? Sa kanya nakasalalay ang tagumpay ng palaro. Kung aayaw siya, siguradong wala nang maghuhubad na susunod.
Ang kanyang last words: “’Ta**-ina n’yo– ‘pag hindi kayo sumunod, yari kayo sa akin!” sabay hubad ng kanyang kupas na jeans.
Halakhakan ang lahat sa pagkagulat!
Sumunod sa pinagkasunduan ang loko! Tahulan din ang mga aso sa labas na parang nakikitawa dahil sa hitsura ng kawawang talunan: Maluwag ang brief niya, tabatchoy, mabalahibo na parang pinaghalong Al Tantay at Apeng Daldal ang dating.
Round four and five: Ewan kung dahil ba sa sobrang alcohol, lahat ay wiling-wili na naghuhubaran. Naka-underwear na lang ang players by this time.
Maginaw na ang hangin. Nanginginig na ang ilan sa lamig pero tawanan pa rin. Alaskahan tungkol sa mga bilbil sa tiyan, mga hindi pantay-pantay na kulay ng balat dahil sa sinag ng araw, mga nakatagong galis at mga parte ng katawang maraming balahibo kahit hindi dapat.
Round six: May taong sumisigaw sa gate! “Tao poooo! Tao poooo!”
Si Mang Cando, isa sa pinakarespetadong lasenggo ng baranggay. Pagkatapos niyang mag-“Tao Po” bigla na lang siyang pumasok sa gate gaya nang nakagawian niya tuwing naghahanap siya ng libreng alak.
Akala ni Mang Cando mga kumpare niya ‘yung mga nag-iinuman. Tatagay sana siya.
Napatigil si Mang Cando. Napatigil din kami.
Nagkatitigan ang lahat at nagtatanong sa isip: “Paano na?”
Nanlaki ang mga mata ni Mang Cando sa nakita niya.
Hindi na kami nakapag-damit.
Apat na naka-brief.
At dalawang labas ang pwet.
Mga machong-lasing na nakangiti at nakatingin kay Mang Cando.
Hubad.
Puro kami lalaki.
“YAAAAAAAHHHHH!!!” nagsisigaw siyang tumakbo palabas ng gate.
“Pu****-ina! Mga bakla! BAKLAAA!!! Patawarin kayooo!!!”
Malayo na siya dinig pa rin naming lahat ang kanyang takot na takot na pagsigaw.
Nabalitaan namin, mula noong gabing ‘yun, hindi na muling uminom ng alak si Mang Cando.
Hindi na rin kami … nag-darts.
Pero tuwing nakakasalubong namin si Mang Cando,
kinikindatan namin siya.
Sabay tawa.
(LjI0508)
Noong Unang Panahon Part 3
-
photo: Leon B. Dista
photo: Leon B. Dista
I FOUND one more post about the good ol’ days credited to some anonymous netizen called “Oldie” whose sentimentality touched the hearts of even the ’80s and ’90s Generation. Based on this website it was first posted on 11 February 2007 titled “Born in the ’40s, ’50s, ’60s, ’70s?” before getting popular in the email circuit. Somebody (obviously a Filipino) later changed it’s western context and adapted it to the lifestyle of a Pinoy-kid in the ’70s and ’80s.
Here’s “Noong Unang Panahon Part 3”:
“First, some of us survived being born to mothers who did not have an OB-Gyne and drank San Miguel Beer while they carried us. While pregnant, they took cold or cough medicine, ate isaw, and didn’t worry about diabetes.
“Then after all that trauma, our baby cribs were made of hard wood covered with lead-based paints, pati na yung walker natin, matigas na kahoy din at wala pang gulong. We had no soft cushy cribs that play music, no disposable diapers (lampin lang at ‘pardible’ o safety pins).
“When we rode our bikes, we had no helmets, no kneepads , sometimes wala pang preno yung bisikleta.
“As children, we would ride in hot un-airconditioned buses with wooden seats (yung JD bus na pula), or cars with no airconditioning & no seat belts (ngayon lahat may aircon na).
“Riding on the back of a carabao on a breezy summer day was considered a treat. Ngayon hindi na nakakakita ng kalabaw ang mga bata.
“We drank water from the garden hose and NOT from a bottle purchased from 7-11 (minsan straight from the faucet or poso). We shared one soft drink bottle with four of our friends, and NO ONE actually died from his. Or contacted hepatitis. We ate rice with star margarine, drank raw eggs straight from the shell, and drank sofdrinks with real sugar in it (hindi diet coke), but we weren’t sick or overweight kasi nga……
“WE WERE ALWAYS OUTSIDE PLAYING!!!
“We would leave home in the morning and play all day, and get back when the streetlights came on.
“Sarap mag patintero, tumbang preso , habulan at taguan. No one was able to reach us all day (di uso ang cellphone , walang beepers). And yes, we were O.K.
“We would spend hours building our wooden trolleys (yung bearing ang gulong) or plywood slides out of scraps and then ride down the street , only to find out we forgot the brakes! After hitting the sidewalk or falling into a canal (seweage channel) a few times, we learned to solve the problem ourselves with our bare & dirty hands .
“We did not have Playstations, Nintendo’s, X-boxes, no video games at all, no 100 channels on cable, no DVD movies, no surround stereo, no IPOD’s, no cell phones, no computers, no Internet, no chat rooms, no Facebooks, and no Friendsters. ……
BUT WE HAD REAL FRIENDS and we went outside to actually talk and play with them!
“We fell out of trees, got cut, broke bones and teeth and there were no stupid lawsuits from these accidents. The only rubbing we get is from our friends with the words..’Masakit ba?’ Pero pag galit yung kalaro mo,,,,ang sasabihin sa iyo..’Beh buti nga!’
“We played marbles (jolens) in the dirt , washed our hands just a little and ate dirty ice cream & fish balls. we were not afraid of getting germs in our stomachs.
“We had to live with homemade guns ‘ gawa sa kahoy, tinali ng rubberband , sumpit , tirador at kung ano ano pa na puedeng makasakitan. .Pero masaya pa rin ang lahat.
“We made up games with sticks (syatong ), and cans (tumbang preso) and although we were told they were dangerous, wala naman tayong binulag o napatay. Paminsan minsan may nabubukulan lang.
“We walked, rode bikes, or took tricycles to a friend’s house and knocked on the door or rang the bell, or just yelled for them to jump out the window!
“Mini basketball teams had tryouts and not everyone made the team. Those who didn’t pass had to learn to deal with the disappointment. Wala yang mga childhood depression at damaged self esteem ek-ek na yan. Ang pikon, talo.
“That generation of ours has produced some of the best risk-takers, problem solvers, creative thinkers and successful professionals ever! They are the CEO’s, Engineers, Doctors and Military Generals of today.
“The past 50 years have been an explosion of innovation and new ideas. We had failure, success, and responsibility. We learned from our mistakes the hard way.
“You might want to share this with others who’ve had the luck to grow up as real kids. We were lucky indeed. And if you like, forward it to your kids too, so they will know how brave their parents were.”
More reminiscing…
Pardon My TAGALOG
I WAS so pissed with a lot of people this past week that I’ve been doing different versions of cursing in all it’s cognitive, affective and psychomotor versions. Then it got me thinking that you can actually go through the whole dictionary of these curse words and feel better after saying all of them (of course while looking at the person you hate the most).
The best dirty words are the ones done in your own native language. I’m Pinoy so I think we have the funniest one’s that do not sound as offensive as their English translations.
If your not from my beloved Philippines you won’t understand a third of what you’re going to read from hereon, but then, this is for actually for you.
Memorize them and use them later in anyway you want and because hopefully no one will understand, just smile while you say it, then have a barrel of laughs as soon as the person you’re talking to turns his back.
Just make sure you’re not speaking to a Filipino.
We eat tongues for pulutan.
1. “Putang ina mo!” – is of course at the top of the list. It’s a reference to mothers, which is internationally recognized as the most offensive link you can give to your enemy to insult them. In English it means “Your mom’s a whore!” It has variations, meaning you shorten the phrase as much as you can: ‘Tang ina mo, ‘Tangna mo, ‘Na mo. ‘Mo!
2. “Anak ka ng puta!” – if your sworn enemy doesn’t budge with our No. 1, try this direct approach, literally meaning, “You’re the son / daughter of a whore,” or “You son / daughter of a bitch.” If that doesn’t work, be more precise: “Puta ka!” or “You bitch!”. Its variation: “Puta!” is self explanatory.
3. “Anak ka … ng pating… ng tupa.. ng tatay / teteng… ng nanay mo!”– For other choices, and if just want to sound cute while swearing, you can compare your enemy to being the son / daughter of … pating (shark), tupa (sheep), tatay / teteng (father), nanay (mother). You can also make your own “Anak ka ng… (blank)… mo,” variation by adding any animal or fantasy name. The more effective ones are of course the ones in Tagalog. Like “Anak ka ng Dwende!” (You son of a dwarf!)
3. “Tarantado ka!”- As far as I understand, the root word is “taranta” which in English means “being startled” or “reacted in a surprise / excited manner”. So if you’re a man, you’re “Tarantado”. If you’re a woman, you’re “Tarantada”. Yeah, I don’t really know what this one means. But it has that comfortable sliding of the tongue when you say it, that’s why most Pinoy like to say it. Variations: ‘Tado ka’ and ‘Tado’.
3. “Hudas! Barrabas! Hestas!” — made famous by the comedian Donya Delilah (Dely Atay-Atayan, yes it means kidney-kidneys!) referring to some infamous Biblical characters. It’s like cursing your enemy into eternal damnation in hell where I think these characters are still are. Not that effective for people who belong to sects and cults.
4. “Ngarat mo!” — in English this refers to fornicating. It’s best done with hand signals (four fingers down, except the middle finger). The root word (‘Ngarat’ came from ‘Burat’) is much funnier. It refers to the male genetalia.
5. “Tae mo!”– the English version (“Syet!… Sheyt!… Shoot!”) is a favorite among the young ones but it sounds dirtier in Tagalog. It means what it sounds like (or smell like). Poop. Defacate. Tae. It’s usually used to address a liar or if you don’t believe what a person is saying to you. Meaning the information he’s sharing is plain crap.
To recap: Look straight into your monitor and say to me: “Tae mo!”
Then I’ll answer: “Ngarat mo! Puta ka.”
Then you should say: “‘Tang na mo rin!”
Very Good.
Now you’re learning.
Wanna hear how it sounds like?
Pump up your speakers then click THIS if you’re 18 years old and above.
(Don’t say I didn’t warn you).
mickey photo from: http://spiiderweb.blogspot.com
BAKIT may KRISIS sa negosyo?
NAGBABAWAS ako ng emails na pinorward sa akin ng kung sinu-sino. Unti-unti kong ilalagay ang lahat dito sa “scannedthoughts” ‘yung mga ita-trash ko na.
‘Eka nga, “Reduce, Reuse and Recycle.”
This entry ay listahan ng mga entrepreneurial attempt ng ilan nating kababayan.
Listahan ng business names ng mga negosyong either sarado na ngayon o patuloy na nalulugi.
Obvious naman siguro ang dahilan:
1. A parlor in San Juan is named “Cut & Face”.
2. Wholesaler of balut in Sto.Tomas, Batangas: “Starduck”.
3. Fast food eatery in Nueva Ecija: “Violybee”
4. Internet cafe opened among squatters named “Cafe Pindot”.
5. In Manila , there’s a laundry named, “Summa Cum Laundry”.
6. Petshop in Ortigas: “Pussies and Bitches”.
7. A pet shop in Kamuning: “Pakita Mo Pet Mo”.
8. Bakery: “Bread Pit”.
9. Bank in Alabang: “Alabank”.
10. Restaurant in Pampanga named, “Mekeni Rogers”.
11. Restaurant in Pasig : “Johnnny’s Fried Chicken: The ‘Fried’ of Mrikina”.
12. A boxing gym: “Blow Jab”.
13. A tombstone maker in Antipolo: “Lito Lapida”.
14. A copy center in Sikatuna Village called “Pakopya ni Edgar”.
15. A beerhouse in Cavite called, “Chickpoint”.
16. Laundromat in Sikatuna: ” Star Wash : Attack of the Clothes”.
17. Internet cafe in Taguig named, “n@kopi@”.
18. Name of a kambingan, “Sa Goat Kita”.
19. A salon somewhere, “Curl Up And Dye”.
20. A lugawan in Sta. Maria, Bulacan: “Gee Congee”.
21. A water refilling station in Dapitan named “Wa-Thirst”.
22. A store selling feeds for chickens: “Robocock”.
23. Shoe repair in Marikina : “Dr. Shoe-Bago”.
24. Shoe repair store along Commonwealth, “SHOEPERMAN: we will HEEL you, save your SOLE, and even DYE for you”.
25. Petshop: “Petness First”
26. Flower shop: “Susan’s Roses”.
27. Taxicab: “Income Taxi”.
28. A 2nd hand watch store: “2nd Time Around”.
29. A squid stall in a wet market: “Pusit to the Limit”.
30. A shrimp store: “Hipon Coming Back”.
31. A gay lawyer’s extension office: ” Nota Republic “.
32. A ceiling installer: ” Kisame Street “.
33. A car repair shop: “Bangga ka ‘day?”
34. An aquatic pet store in Malolos: “Fish Be With You”.
35. A fishball cart named, “Poke-Poke”.
36. A beauty salon: “Saudia Hairlines”.
37. A bakery: “Anak Ng Tinapay”.
38. A resto along Mayon road in Manila : “May-Lisa Eatery”.
39. Laundry shop: “Wash Your Problem”.
40. This mobile massage business name isn’t funny, but
their slogan is: “Asian Mobile Massage Service: Massage only, God is watching”.
41. Ice cream parlor: “Dila Lang Ang Katapat”.
42. Chicharon store: “Chicha Hut”.
43. Neighborhood pizza store: “Pizza Hot”.
44. A fishball cart near UST: “Eat My Balls”.
45. A barbershop in Cagayan de Oro: “Pinoy Big Barber”.
46. A Resto: “The Last Supper”.
47. A goto resto: “Goto Ko Pa!”
48. A peanut vendor’s cart with a funny name: “Mani ni Mama”.
49. A gym in Malolos: ” Gaymann Fitness Center “.
50. My brother’s party needs business: “Balloon-Balloonan”.
51. A Chinese restaurant in Pasig : “Lah-Fang”.
52. A store selling fresh chicken, owned by woman named Dina: “Dina Fresh Chicken”.
53. An actual bait and tackle shop in U.S. : “The Master Baiter”.
54. Panaderia: “Trimonay Bakeshop”.
55. Salon: “Hair Dot Comb”.
Dadagdagan ko na ng mga nakita ko kamakailan…
56. Carenderia sa QC: “Cooking ng Ina Mo!”
57. Lugawan sa Cabanatuan: “Hilton” (dahil ‘yung mga tindero HILa nila ‘yung kariTON)
58. Sastre sa Pasig: “James Tailor”
59. Manghuhula sa Quiapo: “Deep Truth”
60. Xerox shop sa Las Pinas: “Fax Me”
DISCLAIMER:
photo: Google Images
text and idea: Nos. 1-55, definitely NOT MINE. All the rest is original.
Ang Sikreto ng MAHABANG BUHAY: USE your 9 HOLES everyday!
(ni Ely M.) MARAMING bagay sa mundo ang nadidiskubre nang hindi sinasadya. Karamihan sa mga discovery na ito ay napakahalaga, gaya ng Gravity, DNA, X-rays, Atoms at ‘yung katotohanang hindi pala planeta ang Pluto.
Pero may mga bagay ring mahalaga na hindi pa nadidiskubre. Gaya ng sikreto ng mahabang buhay. Wala pa raw nakakaalam kung ano talaga ito. “Raw?”
Akala lang ‘yun ng mga eksperto.
Ang totoo, alam ko na kung ano ang sikreto ng mahabang buhay: BUTAS!
Minsang nagbibisikleta ako, nabutas ang gulong ng aking makalumang sasakyan. May pakong-ligaw na tumusok sa gulong nito at nagulat akong bigla nang pumutok ito nang napakalakas. Tumalon ako mula sa bisikleta at nalaglag sa kanal sa tabi ng kalye.
Akala ko baril.
Naglakad ako sa kahabaang ng kalyeng ‘yun na basang-basa ang aking white walking shorts kunsaan bakat na bakat ang aking yellow walking briefs. Malalim ‘yung kinahulugan kong kanal at maamoy.
Ano nga ba ang tawag sa malalim at mabahong kanal?
Ah, imburnal.
Kahit basa, kailangan kong makakita ng vulcanizing shop. Alangan namang kargahin ko ang bisikleta ko nang limang kilometro pabalik sa amin.
Makaraan ng mga dalawang kilometro, nakakita rin ako ng vulcanizing shop at ang tumulong sa akin na ayusin ang butas kong gulong ay isang matandang Indonesian.
Kamukha niya si Gandalf ng Lord of the Rings. Brown Gandalf version nga lang. Paika-ika siya at medyo sakang kung lumakad. Pero kakaiba ang kanyang sigla at lakas. Binuhat niya ang bisikleta ko. Tinanggal niyang mag-isa ang gulong. Nilubog sa isang drum ng tubig para makita ang singaw. Pinatsehan ng goma at rugby ang butas. Binombahan ng hangin. Umupo siya sa bisekleta ko at sinubok niya itong i-pedal. Nagpaikut-ikot siya sa vulcanizing shop sakay ng bisikleta. Nag- bunny hop, wheelie at bar spin. Nanlaki ang mga mata ko sa eksenang iyon.
Mukhang beterano ng 1934 X-Games ni Lolo. Kung may X-games na nga noon.
Habang naghihintay ako ng aking sukli, tinanong ko siya. “Berapa umurmu?” (roughly translated: “How old are you?”) Sagot niya: “Saya seratus-tiga tahun.”
Nalaglag ang basa kong walking shorts sa sagot niyang ‘yun. Hinatak ko agad pataas bago niya makita ang SpongeBob briefs ko. “I em 103 yers old?!” ulit niya.
Dito nagsimula ang isang “teachable moment” (words ni Oprah). Ipinasa sa akin ni “Gandalf the Brown” sikreto ng kanyang mahabang buhay:
“Maximize the 9 holes of your body!”
Gamitin mo ang 9 na butas mo sa katawan araw-araw.
Ito ang payo ni Lolo Antok (tunay niyang pangalan, hindi pala Gandalf), isang Indonesian na 103 years old na ngayon, may-ari ng isang vulcanizing shop 5 kilometro mula sa bahay namin.
Tahimik akong nagbilang nang marinig ko ang kanyang payo: 2 ang butas ng mata, 2 sa tainga, 2 sa ilong, 1 sa bibig, 1 sa pwet at 1 sa ari.
Siyam nga.
Nangiti naman si Lolo ng pilyong ngiti.
Ipinaliwanag niya ang kanyang pilosopiya (ita-translate naming in Taglish):
“Ang walong butas ng katawan ang pinaka-sensitibo, “ simula niya habang nakatingin sa malayo na parang may mamumuong luha sa kanyang mata.
“Mata ang sense of sight. Ilong ang sense of smell. Bibig ang sense of taste. At ang pwet at ari naman ang pinaka-sensitive sa touch.
“Kung nama-maximize mo ito, nama-maximize mo ang kung papaano mabuhay sa araw-araw.
“Nama-maximize mo ang pagiging tao.
“Naaamoy mo ang lahat, mabango man o mabaho.
“Nalalasahan mo ang lahat: tamis, alat, asim, at pakla.
“Nakikita mo ang lahat: kabutihan at kasamaan, kagandahan at kapangitan.
“Naririnig mo ang lahat: musika, ingay, tsismis, katotohanan at kasinungalingan.
“Nararamdaman mo ang sakit, sarap at hapdi ‘pag may papasok o lalabas man sa iyong katawan.
“‘Yan ang halaga ng pagiging tao. Hindi ka dapat umiwas o magpanggap na hindi nag-e-exist ang mga damdaming ito.
“‘Yan ang buhay. At kung buhay ka ngang talaga dapat mong maramdaman iyan nang balanse– araw-araw. Balanse dahil lahat ng sobrang paggamit sa mga butas na ito ay nakakasama sa katawan.
“Kaya ang bibig, kung gagamitin mo sa pagsasalita, dapat gamitin mo rin ang tainga mo sa pakikinig sa sinasabi ng iba. Hindi puwedeng ikaw lang ang salita nang salita.
“Ang tainga dapat nakikinig sa lahat ng anggulo ng isang idea o usapin. Hindi puwedeng ang pinakikinggan mo lang ay ang mga bagay na gusto mong marinig at paniwalaaan.
“Ang ilong, kung puro baho lang ang inaamoy mo, masama rin ito sa katawan. Maghanap ka rin ng mga bagay na nagpapabango sa paligid dahil laging meron nito.
“Ang ari dapat gamitin mo sa tamang paraan at sa tamang panahon. Tandaan mo na hindi lang ito nagbibigay ng sarap, kailangan mo rin ito sa paglalabas ng mga dumi sa katawan. Kaya umihi ka kung naiihi ka. Ilabas mo kung lalabasan ka.
“Ang pwet ay basically ay para lang sa pag-ebak. Kung gagamitin mo ito sa ibang paraan– do it at your own risk. At huwag ka ring tae nang tae or sex nang sex. Almoranas ang resulta nang sobrang paggamit nito. Mahirap ngang dumurugo ang pwet araw-araw. At mahal ang hemorroidectomy.”
So, I supposed sa buong 103 years ni Lolo Antok sa mundong ito, hindi siya nakaranas ng almoranas?
Ngumiti lang siya sa biro namin. Bumaba sa bisekleta, tumalikod at naglakad nang pa-ika-ika papalayo.
Napangiti rin ako nang matitigan ko ang bakas ng dugo sa likuran ng kanyang salawal.
Napansin ko ring nag-iwan siya ng ilang patak nito sa upuan ng aking bisikleta.
What a discovery.
Naintindihan ko na ang ibig niyang sabihin.
Tama na blogging! BOXING NAMAN! (Panalo si PAC MAN! Yehey!)
PANALO NA NAMAN ANG BATA NATIN!
Na-tiris ni “Money” Pacquiao si Miguel “Kuto”.
Yehey!
Round One
Bell sounds and Firepower is on. Awesome to see the cameras flashing around the place. Cotto lands a good left jab that gets a response from the crowd. Another good left by Cotto. Pacquiao throws a few right hands blocked by Cotto. Good combination from Pacquiao. Pacquiao goes for a jab to the body but pays for it with good counters from Cotto. Pacquiao fires off a hard left that Cottto ducks under. Cotto throws an upercut but misses. Great first round, slight edge to Cotto.
Considering the well-known fact that Manny Pacquiao (49-3-2, 37 KO) carries the hope of the entire country of the Philippines into the ring with him every time he fights, the reigning pound-for-pound fighter is never short on motivation for a fight.
That said, he’ll have even more than usual tonight.
Mythoughts: Habang binabasa ko ito, naalala ko ‘yung laban ni Manny against David Diaz nu’ng June 2008. Pumapalag din si Diaz sa simula ng laban. Pero humalik din sa canvas in the end. Tulog agad. Hehe.
Round Two
Pacquiao tries to counter a jab with a combination but it’s taken well by Cotto. Cotto lands an uppercut on a counter after Pacquiao comes forward. Cotto lands a jab and Pacquiao nods. Good left jab from Pacquiao followed by another. Good jab from Cotto to answer. Crowd is electric, going wild with every shot. Pacquiao lands a good uppercut that seemed to have hurt Cotto a bit. Cotto regains and lands a nice left hook. Cotto warned for a low blow. Pacquiao feints and then comes forward landing a hook to start a combination. Pacquiao becoming more aggressive. Good counter left from Pacquiao. Cotto works the body then goes high but Pacquiao comes a back and lands a flurry. The place erupts, Pacquiao wins the round.
Mythoughts: Kung gaano ka-agresibo si Paquiao sa round na ito against Cotto, ganu’n din siya ka-agresibo nu’ng laban niya kay Oscar Dela Joya nu’ng December 2008. Hindi nga umubra si Golden Boy kay Pac Man.
Round Three
Cotto bullying forward to start the round, working the jab. Straight left from Cotto lands. Good right hand from Pacquiao and he follows with a combination that knocks down Cotto! Cotto is back up and Pacquiao not pressing immediately. Cotto missees an overhand left and Pacquiao counters but Cotto takes it and continues to move forward. Great left hook from Cotto, but Pacquiao doesn’t seem bothered by it. Accidental headbutt stops action briefly, neither fighter cut. Good left from Cotto. Cotto lands another efective left hook. Cotto lands a good uppercut in the corner. 10-8 round for Pacquiao.
Mythoughts: Naalala n’yo pa ba ‘yung alang kuwentang laban ni Paquiao with Ricky Hatton nu’ng May 2009? Parang si Hatton din si Cotto. ‘Alang kuwenta:
FAST FORWARD TO…
Round Eleven
You could hear the crowd’s reaction to seeing Cotto’s swollen face on the big screen at the start of the round. Pacquiao lowers his hands and gives another look of frustration at Cotto’s unwillingness to exchange. Cotto’s goes up against the ropes and now in the corner. Pacquiao lands some good shots but Cotto answers with a good left hook that pushes him back. Crowd begins to boo again as it’s obvious Cotto doesn’t want to fight anymore.
Mythoughts: At ‘eto na nga si “Kuto”– este si Cotto. Naging biktima rin ng bilis at lakas ni Manny Paquiao nu’ng November 2009. Nakakahiya ito kasi umayaw… sa lahat ng laban sa boxing, nakakahiya ang umaayaw. At according sa sweepstakes: “Ang umaayaw ay hindi nagwawagi.”
Round Twelve
Rumor was that Cotto’s corner stopped the fight in between rounds but Cotto comes back out for final round. Pacquiao comes forward with combination. Looking aggressive. Lands a straight left and the fight is called. Pacquiao by TKO in the 12th.
Mythoughts: Kung knockout king nga si Pac Man. Knock out din ang kanyang mga TV appearances. ‘Eto siya sa isang guesting sa Wowowee. Nya-ha-ha-ha!
english text by Brett Okamoto
videos from YouTube
MABUHAY KA MANNY PAQUIAO!
MABUHAY ANG PILIPINAS!
“BAGETS” baduy but BELOVED
PARA sa akin ang pelikulang “Bagets” ng Viva Films ang pinakakorning pagsusuma ng buhay-tinedyer noong Dekada ’80. Sa sobrang kakornihan nito, natatawa kami ng misis ko tuwing napapanood namin ito sa cable TV. Natatawa pero nagno-nostalgia. Guilty pleasure, ‘eka nga.
Sunod usong-Bagets din kasi kami noong 1984 (edad-kinse kami noon). At unti-unti kong nadi-discover sa mga kuwentuhang-inuman kasama ng mga kaedad ko ngayon (kuwarenta na kami) na nasaan ka man naroon sa ‘Pinas noong pinalabas ito sa sinehan, malamang pa-bagets-bagets ka rin.
‘Eto ang “Ultimate Bagets Quiz” . Kung alam mo ang karamihan sa mga sagot sa tanong na ito, itanggi mo man, ikaw din ang magbibisto sa tunay mong nakaraan: (ANSWERS are at the end of this piece.)
1. Sino ang kumanta ng theme song ng “Bagets” na may linyang “… I’m growing up, getting down, putting my both feet on the ground…”? Diabetic siya.
2. Sino sa limang castmembers ng “Bagets” ang nakasalamin? Vice Mayor na siya ngayon.
3. Sino ang pinakamatandang miyembro ng cast “Bagets” na sa tunay na buhay ay pinakasalan ang ka-love team niya sa pelikulang ito?
4. Sino ang ka-loveteam ni JC Bonnin sa pelikula?
5. Ano ang title ng dance anthem ng pelikula? Sinasayaw ito sa pamamagitan ng pagse-shake ng isang nakataas na braso, closed fist ( a la flying Superman), at ang isang kamay naman ay nakatapat sa tenga?
6. Ano ang sinasakyan ni Herbert Bautista noong nakilala niya si Jobelle Salvador?
7. Paano namatay ang karakter ni Yayo Aguila?
8. Anong kanta ni Raymond Lauchengco ang background music sa date sequence nila ni Eula Valdes?
9. Dalawa sa limang “Bagets” ang walang ka-date sa prom night sequence ng pelikula. Sino sila?
10. Sinong foreign singer ang ina-idolize ni Aga Muhlach sa movie?
MGA SAGOT:
1. Sino pa, di si Gary Valenciano. At kung alam mo ang title nito– “Growing Up” — malamang alam mo rin ang buong lyrics.
2. Si Quezon City Vice-Mayor Herbert Bautista.
3. Si William Martinez. Kinailangan siyang isama dahil siya ang pinakasikat na heartthrob noon. Malaking risk kasi ang pelikulang puro bago ang artista kaya hiniram siya from Regal Films. Ka-loveteam niya ang misis niya ngayong si Yayo Aguila.
4. Si Chanda Romero. May-December affair ang drama nila.
5. “Just Got Lucky” ng Joe Boxers. Hanggang ngayon ito pa rin ang isa sa most identified dance step ‘pag Dekada ’80 ang topic.
6. Bisekleta ang sinasakyan ni Bistek nu’ng makita niyang nagdidilig ng halaman si Jobelle. Nahulog pa siya nang ma-love at first sight siya sa dalaga. Falling in love, literally.
7. Namatay sa car crash ang karakter ni Yayo. Nakipag-drag race kasi si William habang angkas siya sa kool na kool nilang dune buggy.
8. Ang walang kamatayang “So It’s You”. Highlight ng sequence na ito ang pagkanta ni Raymond na naka-black tux siya at si Eula naman nasa gitna ng isang malaking staduium (Rizal Memorial?) at nakasuot ng pang-Santacruzang gown. Surreal.
9. Sina Aga (dahil may asawa na ang love interest niya rito na si Baby Delgado) at si Herbert (dahil sa ending pa ng pelikula niya mapapasagot si Jobelle dahil akala niya boyfriend nito si Mon Alvir– pinsan pala).
10. Sino pa, si Michael Jackson. Sumayaw pa si Aga ng “Wanna Be Starting Somethin” na tuluyan nang nagpabaduy kay Michael Jackson sa mga Pilipino.
REFLECTION:
Kung napangiti ka ng 8 out of 10 questions dito at alam mo ang sagot mentally (kahit ayaw mong sabihin verbally), naki-“Bagets” ka rin pala noon. At malamang hanggang ngayon, naggi-gel ka pa rin. May nakatago kang Topsiders na pang-driving (lame excuse). At ‘pag natutuwa ka sa sinabi ng isa mong kausap, sasagot ka ng “Nice one! (Sabay apir.)
Kung napag-isip ka ng 5 out of 10 questions dito at habang sinasabi mong “Oo nga, no. Naalala ko na,” closet-“Bagets” ang tawag sa’yo. Pilit mong kinakalimutan ang ’80s. Kasi siguro wala kang kabarkada noon. O wala kang naging boy friend o girl friend. In short, kulang sa pagkabata.
Kung wala kang alam (0 ang score mo), you need to see this flick.
You’re either too young or chromosome ka pa lang noong pinalabas ito:
part 1: http://www.youtube.com/watch?v=-fpftOPjJ3I&feature=related
part 2: http://www.youtube.com/watch?v=4PfzlII0L4Y&feature=related
part 3: http://www.youtube.com/watch?v=johse1ryNh8&feature=related
part 4: http://www.youtube.com/watch?v=_VJ4JKRXPOs&feature=related
part 5: http://www.youtube.com/watch?v=DGtDqN0gvo0&feature=related
THE REST OF THE MOVIE: Kayo na ang maghanap sa YouTube
(at magpasalamat tayo kay JONETTE salamat sa pag-a-upload ng klasik na ito)
Para maunawaan mo kung bakit may mga pag-uugaling baduy ang parents mo or mga nakakatanda mong kapatid, panoorin mo ito dahil ganito sila noon. Baduy na talaga… pero kool.
Nice one!!! Apppiiir!
(aLjI05)
Ang NAWAWALANG photos sa ELLAGANDA.COM
(ni Ely M.) MAY isang blogger na nagtanong:
“AANHIN PA ANG DAMO KUNG PATAY NA ANG KABAYO?” << < click!
(strangely, hindi ma-download ang photos ni ella sa site niya. kaso kumalat na sa emails– see below)
May isang presidente na sumagot:
“LUZON RELIEF CARAVAN’S DELAY IRKS ARROYO” << < click!
May presidential-alalay na nagngitngit:
“DSWD CRIED FOUL OVER ALLEGATIONS OF HOARDING.” <<< click!
‘Yung mga biktima???
NAGDASAL NA LANG. <<< click!
So, where’s the…
PHOTOS (they did not want you to see) AND CAPTIONS BY ELLAGANDA?
Ito po– kayo na ang humusga:
NOTE from ELLA: “Pinagbawalan kaming kumuha ng photos. I wonder why…”
“Parang haunted warehouse ang dating…”
“Daig pa ang Divisoria sa dami nang naka-stack na kaldero…”
“Halos matakpan na ang bintana sa dami ng mga kahon…”
“Umabot na hanggang kisame ang stack ng mga kahon… Imported Coleman Camp Pads from the USA… Hindi ito kasama sa mga ni-repack namin.”
“Mahiwagang mga kahon from Japan Aid… Hindi rin ito kasali for repacking… ‘Imported’ is not included we concluded….”
“Imported pork and beans from Spain… Sorry hindi pa rin included…”
“Let’s take a look at what a victim will get… Kaldero ang unang ilalagay sa sako. Sabong panglaba at sampung lata ng sardinas sa ilalim. Siyam na sabon sa gilid ng kaldero. LOCAL GOODS lahat siyempre…”
“Tapos papatungan ng tuwalya, SANITARY napkin. Tatlong rolyo ng kumot. Blue water jugs (see first photo). Last but not the least, lalagyan ng dalawang banig.”
“Wow! May bagong shipment na naman…”
Sana eleksyon na…
Sana Pasko na…
Para mapunta na sa mga biktima
‘Yung matagal nang ibinigay para sa kanila.
IT’S so KORNY it’s FUNNY
STRAIGHT from my Yahoo inbox. Isang email na nakapagpasaya sa araw ko.
THE MARK OF…
MISTER: “Kung gagawa ako ng pelikula, gusto ko, ako si ZORRO!”
MISIS: “Eh, ako, sino?”
MISTER: “Ikaw si DACOS!”
MISIS: “Dacos? Sino ‘yun?”
MISTER: “DA COS of all my ZORROs!”
JOB INTERVIEW:
BOSS: “Ano ba’ng alam mo?”
APLIKANTE: “Ah, eh… alam ko po kung saan kayo nakatira ng misis n’yo at kung saan nakatira ang kabit n’yo.”
BOSS: “Congratulations. Tanggap ka na!”
PROJECT
ANAK: “‘Tay, penge ng pera. May project kami, bibili ako ang ‘cocomban’.
TATAY: “Ano ka ba naman, anak. Hanggang ngayon ‘cocomban’ pa rin ang tawag mo.”
ANAK: “Ano po ba ang tama?”
TATAY: “Bomb paper.”
HEARING AID
LOLO PEDRO: “Galing ako sa doktor. Nakabili na ako ng hearing aid. Grabe! Ang linaw ngayon ng pandinig ko!”
LOLO JUAN: “Wow! Galing! Magkano ang bili mo sa hearing aid?”
LOLO PEDRO: “Kahapon lang!”
PUSA
MISIS: “Dear, iligaw mo nga itong pusa. Naka-sako na. Dalhin mo sa malayo.”
MISTER: “Okey, dear.”
(Pagkaraan ng anim na oras)
MISIS: “O, bakit ka ginabi? Nailigaw mo ba ‘yung pusa?”
MISTER: “Bwisit na pusang ‘yan! Kundi ko siya sinundan, ‘di na ko nakauwi.”
TATLONG TANGA, NAGSISIKSIKAN SA KAMA
TANGA No. 1: “Pare, ‘di tayo kasya. Bawas tayo ng isa. Sa lapag na lang matulog.”
(Bumaba si TANGA No. 2)
TANGA No. 3: ‘”Ayan pare. Maluwag na. Akyat ka na dito!”
PUZZLE
ELY: “Yahoo! Ang bilis kong nabuo ‘tong puzzle!”
JULIO: “Talaga? Gaano kabilis?”
ELY: “5 months!”
JULIO: “Ang tagal naman.”
ELY: “Matagal ba ‘yun? Eh, nakalagay nga rito sa kahon: ‘For 3 years and up!'”
KAPE
MISIS: “Ano ba’ng hinahanap mo riyan sa supot ng 3-in-1 coffee? Kanina ka pa silip nang silip diyan?”
MISTER: “Hinahanap ko ‘yung libreng asukal. Nakasulat kasi sa karton, ‘SUGAR FREE’!”
KABAYO
PROCOPIO: “Sobrang tabatsoy ng misis ko kaya gusto niyang magbawas ng timbang. Nag-horseback riding siya.”
JACK: “Ano’ng resulta?”
PROCOPIO: “Nabawasan ng sampung kilo ‘yung kabayo!”
(visuals courtesy of google images)
Noong Unang Panahon… Part 2
ONCE AGAIN, I did not write this. Somebody sent it to me and it’s too good not to share with others.
Ito kasi ‘yung mga ginagawa naman namin nu’ng mga huling taon ng pagkapresidente ni Cory, pagkatapos ng kauna-unahang EDSA Revolt at pagsisimula ng pagkalat ng sticker na “EDsa ’92”– “Ed” meaning “Eddie” Ramos– si FVR, na nanalo nu’ng 1992.
Ito ang mga huling taon ng Dekada ’80 at ang mga unang taon ng Dekada ’90. Ito ang panahong uso pa
ang makiuso. Kung ginagaya mo ang style ng mga artista, hindi ka tatawaging jologs.
Ito ang panahong tapos na ang Bagong Lipunan, pero malayo pa ang New Millennium. Hindi pa high-tech pero ‘di naman old fashioned. Saktong-sakto lang.
Ito ang panahon namin. “Kraakk-Booom!!!!” < sound epek ng kulog at kidlat.
Paano mo malalaman kung kabilang ka sa henerasyong ito?
Narito ang listahan na makapagpapatunay if you’re one of us.
R U?
1. Paborito mong panoorin ang Shaider, Bio-man, Maskman, Mask Rider Black, Machine Man at kung
ano-anong TV sitcom ng Japan na isinalin sa Tagalog. Break muna sa mga laro kapag alas singko na ng
hapon tuwing Sabado dahil panahon na para sa superhero marathon.
2. Alam mo ang jingle ng Nano-Nano. (isang kending lasang champoy)
3. Nanood ka ng Takeshi’s Castle at naniwala kang si Ajo Yllana talaga si Takeshi at si Smokey
Manaloto ang kanyang alalay. (Pinagiisipan mo – pano sila lumalaban sa final challenge na parang nakasakay
sila sa isang bumpcar at nagbabarilan sila gamit ang water gun gayong sa Japan ginagawa ‘yun, eh, taga
Pilipinas sila?)
4. Alam mo ang pa-contest ng Kool 106 na uulit-ulitin mong bigkasin ang “Kool 106, Kool 106” hanggang maubusan ka ng hininga.
5. Naglaro ka ng Shake-Shake Shampoo, Monkey-Monkey-Annabelle, prikidam 123, Langit-Lupa-Impyerno, Syato, Luksong-Tinik, Luksong-Baka, 10-20 at kung ano-ano pang larong nakakapagod.
6. Pumunta ang mga taga- MILO sa school niyo at namigay sila ng samples na nakalagay sa plastic cup na kasing laki nung sa maliit na ice cream. (at nagtaka ka, bakit hindi ganito ang lasa ng MILO kapag tinitimpla ko sa bahay namin?)
7. May malaking away ang mga METAL (mga punks na nakaitim) at mga HIPHOP (mga taong naka maluwang na puruntong na sa sobrang luwag , eh, kita na minsan na ang dalawang “santol” sa loob ng pantalon.) Nag-aabangan sa mall na may dalang baseball bat at kung anu-ano pang mga sandata. Sikat ang kasabihang “PUNKS NOT DEAD!” pero kung gusto mong mag play safe, pwede mong tawagin ang sarili mong HIPTAL.
8. Alam mo ang universal uwian song na “Uwian na!” na kinakanta sa tono na parang doon sa ikinakasal.
9. Nagpauto ka sa Batibot pero hindi sa ATBP.
10. Nakipag-away ka para makapaglaro ng brick game. (Hi-tech na ‘yun noon)
11. Ang “text” noon ay mga karton na may sukat na 1 inch by 1 1/2 inch na may mga drawing ng pelikulang Pinoy. (At may dialog pa!). Kukuha ka ng tatlong text at pipitikin mo, sabay sigaw ng “TSOB!” Kung mananalo ka (medyo kumplikado ang explanation kung papaano– basta may “tsob”, ibig sabihin taob) bibilang ka nang ganito: “Sa-i, Mudawa, Mutayo-tayo-ta, Tomple!”
12. Dalawa lang ang todong sumikat na wrestler, si Hulk Hogan at si Ultimate Warrior. Naniwala ka rin na namatay si Ultimate Warrior nang buhatin niya si Andre d’ Giant dahil pumutok ang mga ugat niya sa muscle.
13. Nagsayaw ka ng running man at kung anu-anong dance steps na nakapagpamukha sa’yong tanga sa saliw
na kantang Ice Ice Baby, Wiggle It, Pray at Can’t Touch This.
–
14. Hindi ka gaanong mahilig sa That’s Entertainment at pinapanood mo lang ito tuwing Sabado kung saan nagpapagandahan ng production numbers ang Monday hanggang Friday group. (at badtrip ka sa Wednesday Group dahil pinakabaduy lagi ang performance nila!)
15. Kilala mo ang Smokey Mountain , (first and second generation)
16. Hindi pa uso noon ang sapatos na may gulong. Noon, astig ka kapag umiilaw ang swelas ng sapatos mo tuwing ia-apak mo ito. Tinawag rin itong “MightyKid”.
17. Kung lalaki ka, sikat na sikat sa’yo ang mga larong text, jolens, dampa (mga unang anyo ng pustahan), saranggola at ang dakilang manika niyo ay si GI-JOE with alipores (pelikula na ito ngayon).
19. Kung babae ka naman, ang mga laro mo with your girlfriends ay luto-lutuan, bahay-bahayan, doktor-doktoran, at kung anu-ano pang pagkukunwari. Ang dakilang manika mo ay si Barbie. (Sikat ka kung meron kang bahay, kotse at kabaong ni Barbie.)
19. Naniwala kang original ang isang (baseball) cap kapag maywalong tahi sa visor nito. At kung original ang cap mo, siguradong mai-isnatch ito ‘pag nakasakay ka nang jeep o nakadungaw sa bintana ng bus na walang air-con (remember the red JD Bus sa EDSA?)
20. Swerte ka kapag panghapon ka dahil masusubaybayan mo ang mga kapanapanabik na kaganapan sa mga paborito mong cartoon shows tuwing umaga tulad ng Cedie, Sarah, at Dog of Flanders a.k.a. Nelo. (Hindi ka ba nagtataka na sa lahat ng mga bida sa cartoons na ito, si Nelo lang ang di yumaman at namatay pa ng maaga.)
21. Alam mo ang ibig sabihin ng “TIME FIRST!”
22. Alam mo din ang ibig sabihin ng “PERIOD– NO ERASE!”
23. For girls: malamang nag-away na kyo ng ibang friends mo dahil sa T.G.I.S. at Gimik! Pero nagkakasundo kayo dahil sa Tabig Ilog. (Jologs na kung jologs pero umamin ka!)
24. Madalas kang bumili ng “Wonder Boy” sa iyong suking tindahan.
25. Nilalagyan mo ng “Pritos Ring” ang bawat daliri mo at kakainin mong isa-isa.
26. Binabatukan mo ang mga kasama mo kapag nakakita ka ng kalbo o kotseng kuba (Volkswagen) tapos magtataas ka ng peace sign.
27. At minsan yung linyang “PERIOD NO ERASE” ay may dagdag pang “AKIN PADLOCK, AKIN SUSI” (Eh, di sayo! Hehe.)
28. Noon for little girls, hindi ka “in” pag wala kang magnetic pencil case na maraming pindutan at maraming lalagyan ng lapis at kung ano ano pa.
29. Noon wala ka sa “fashion” pag wala kang Pop Swatch (‘yung relong sinlaki ng wall clock for your wrist.)
30. Kabisado mo ang “Three O’clock Prayer” dahil sa “Three O’clock Habit” at saulado mo din pati ‘yung part na “we have just as one nation started the beautiful three o’clock habit…we hope that this becomes a daily habit with you…”
Bakit kaya ganon? Kahit ‘sang lupalop ka ng Pilipinas lumaki noon, eh, nakaka-relate ka sa mga pinagsasasabi ko.
Siguro’y dahil wala pang Cable at kakaunti lang ang pagpipiliang channels kaya parepareho tayo ng pinapanood. Maaaring wala pang Playstation kaya kung anu-ano na lang ang naiimbentong laro na pwedeng gawin sa kalsada o sa isang bakanteng lote.
Kung ano man ang dahilan sa pagkaparepareho ng mga karanasan natin, masaya na rin akong naging bata (at binata) ako sa panahong ito. Masarap alalahanin at balik-balikan, ‘di ba?
Haay, nako. Nakaka-miss ang ‘Pinas.
(imagefrom: fanpop.com)
Growing Up With MICHAEL JACKSON
(LJI) MATAWA na kayong lahat, aamin ako today, I’m a big Michael Jackson fan. Kung magkakaroon kasi ng music playlist ang henerasyong kinabibilangan ko, malamang puro awitin ni Michael and pupuno dito. It was such a long time ago but I feel I need to write this down.
1. Give Love On Christmas Day (released 1970)
Sabi ng mga elders ng pamilya namin, noong mga bata pa raw kami, dinala nila kami sa isang concert ng Jackson 5 sa Araneta Coliseum diyan sa may Cubao, QC. Pero wala nga akong naaalala dito. Basta ang alam ko, isa sa senyales na malapit na ang Pasko sa bahay namin o sa buong Pilipinas ang pagpapatugtog till your ears bleed ng Christmas classic na “Give Love On Christmas Day” ng Jackson 5. At kung hindi n’yo pa alam, isang 12 year old Michael Jackson ang nagbu-vocals dito. At magpahanggang ngayon, required na chorus after ng linyang “…Taking time to be kind to one and all…” ang “hooo-hooo-hooo…”
2. She’s Out Of My Life (released 1979)
Hindi ko ‘to makakalimutan dahil kinanta ito ng isang babaeng classmate ko nu’ng high school para sa isang lalaking classmate ko rin. Sabi niya before singing, “This is dedicated to Neil…” at gaya nga ni Michael humihikbi din ‘yung girl at the end of the song dahil ayaw siyang pansinin si Neil. Natatawa naman si Neil dahil “HE’S out of my life” daw dapat ang tamang linya kung para sa kanya nga ‘yung dedication. Loko.
3. Don’t Stop Till You Get Enough (released 1979)
Sa sobrang kasikatan ng kantang ito ni Michael, may nag-translate nito in Tagalog. Ang kinalabasan ng linyang “Keep on with the force don’t, don’t stop till you get enough…” ay “Kaya John, magsumikap… dapat magsumikap ka…” at ginawa itong theme song ng “John En Marsha” ni Dolphy sa lumang Channel 9.
4. Someone In The Dark (special edition, released 1982)
Kasama ang kantang ito sa isang special album na ni-release to promote the movie “E.T. (the Extra Terrestrial) ” na dinirek ni Steven Spielberg. Hindi ko alam ‘yun dahil sa VCD ko na napanood ang E.T. after 10 years from its original showing dahil ayaw ni Spielberg mag-release ng video version. Pero 10 years ko nga itong ginigitara dahil masarap siyang kantahin. Sabi ni E.T. sa gitna ng kanta “Thaaaaaank you” kay Michael. Sana sumagot si Michael nang “Your Wehhhhhhhhllcome.”
5. Billie Jean (released as a single 1983)
The 1984 Grammy Awards was the first one I ever watched on TV sa Channel 9 (again). Sa TV plug kasi nito, nominated si Michael for several Grammy Awards including Best R&B Song for Billie Jean. Laking pasalamat ko dahil it was truly an historic night. He ended up with a record 8 Grammy Awards. Kinabukasan na-realize ko naging Jackson fanatic akong bigla nang napansin kong ginagaya ko na ‘yung Jackson walk sa intro ng Bilie Jean video habang ini-imagine kong umiilaw ‘yung tiles ng sahig namin sa bawat hakbang ko. Later on, ‘yung isang best friend ko named his first child “Billy” after the song. Joke namin, para ‘pag malaki na si Billy puwede siyang utusang bumili ng alak ng tatay niya with the words, “Billy– bili Gin.”
6. Beat It (released as a single 1983)
This was the song that kept playing in my head everyday while walking to school. Walking to the beat, ‘eka nga. I love the guitar solo sa song na ito at kung meron ngang list ng best guitar solos in a pop song, ‘yung guitar solo dito sa “Beat It” ang No. 1 ko. At bakit nga hindi siya magiging hayup sa galing – si Eddie Van Halen (ng rock band na Van Halen) ang nag-solo dito. Hindi nga lang guitars ang magaling sa song. Hayup din ang choreography at dance moves ni Michael sa video. During this time I discovered dancing. I hated dancing. But it became a guilty pleasure. Sabi nga ni Madonna sa kantang “Into the Groove“…lock the doors so no one else could see…” Siyempre kasama na porma namin ‘yung pormang Michael: konting “S” na palawit ng buhok sa may bandang noo—a la Superman at secretly pagdadala ng sequined glove in my pocket. ‘Pag may nagtatanong kung bakit may sequined glove ako, sagot ko “Nagta-trapik ako dyan sa kanto.”
7. Thriller (released as an album 1982)
If you’re a child of the ‘80s, I’m sure you know some of the dance moves from this classic song and video. Naglabas ng “The Making of Thriller” noon at ang ginagawa namin ng mga barkada ko, sino-slow motion naming ‘yung video para lang ma-imitate every dance move. Dito nga naming napatunayan na possible palang umikot nang pitong beses gaya ni Michael kung naka-Blah Blah kang sapatos. Sa sobrang familiar nga ng choreography nito, may nag-perform nito perfectly sa high school field demo namin nu’ng 1984. So, ‘yung mga bilanggo na nagti-Thriller sa Youtube, sorry to say, hindi sila ang original.
8. I Just Can’t Stop Lovin You (released 1987)
College student ako na naglalakad pauwi sa loob ng SM North Edsa (hindi pa siya “City” noon) nu’ng marinig ko ang kantang ito. Sabi ko, “Kaboses ni Michael? It’s been 5 years mula nu’ng na-release ang “Thriller”—may bago kaya siyang album? Lo and behold, sa harap ng record store (Odyssey yata) naroon nga ang poster ng album na “Bad”! Unti-unti akong nangiti. Nagbalik sa aking alaala ‘yung teenage Michael Jackson phase ko “Here we go again,” isip ko. Pero habang tinititigan ko ‘yung poster napansin ko, nag-iba na rin ang mukha ni Michael: mahaba ang buhok, maputi na may cleft chin at iba na naman ang kanyang ilong. He looked bad. Parang hindi kasi bagay ‘yung physical changes. Kaso sabi nga sa kanta, “I just can’t stop lovin you… Michael.” Nag-moonwalk ako happily the rest of my way going home na ikina-pudpod ng suot kong Chuck Taylor.
9. Smooth Criminal (released 1987)
“Moonwalker” ang title ng movie at dito pinagsama-sama ang lahat ng video ng album na “Bad”. Pinalabas ito sa isang movie theatre sa Recto kung saan malapit ang university namin. Buong tropa ko sa college nag-cut classes para lang manood nito at magsasayaw sa loob ng sinehan, especially during the extended video ng “Smooth Criminal”. It was the nearest thing to a Michael Jackson concert. Alam namin lahat ng kanta, alam naming ang dance moves at nagkabistuhan na na saan ka man lupalop ng Pilipinas lumaki, imposibleng hindi naimpluwensiyahan ang pagkabata mo ng musika ni Michael. Favorite dance move namin after watching “Bad” ay ang “crotch hold” (o hawak betlog). Dahil kay Michael hindi ka na nga mahihiya mag-adjust ng kargada mo in public kung kinakailangan.
HISTORY WORLD TOUR—December 10 1996 Asia World, Paranaque.
After 15 looooong years, nangyari nga ang imposible. Nagkaroon ng concert schedule si Michael Jackson sa Pilipinas. Nagtatrabaho na ako by this time sa isang showbiz magazine. At parang pinagtagpo nga ng panahon dahil nakakuha ang editorial office namin ng invites para sa press launching ng concert sa Manila Hotel. First time ko sa Manila Hotel at napakaengrande ng “ambulance” sa loob, siyempre engrande din ang concert (‘eto ‘yung same video na ipinakita during the launch). Dahil sa excitement na na-build up in me during the press launch, hindi nga ako na-satisfy sa free tickets na bigay sa press na pinauupo ka sa pinakalikod ng reclaimed land are ng Asia World, sa tabi ng naglalakihang metal cargo containers na ginawa nilang pader. Bumili ako ng tatlong middle seat audience tickets worth 3 thousand pesos each, mapalapit sa aking idol. One for me, one for another friend na MJ fan din and one for my future-misis. Ubos ang laman ng credit card ko only for this once in a lifetime chance to get close to my childhood idol.
10. Childhood (released 1995)
Among the 30 songs na included sa double album na “HIStory” ito ang nas-stick sa mind ko. Sabi sa first line ng kanta, tinatanong tayo ni Michael: “Have you seen my childhood?” Only then I finally understood kung ano nga ba si Michael, ano siya sa buhay ko. Sa buhay natin.
Siya ‘yung nagpapaalala nu’ng mga masayang Pasko sa Pilipinas nu’ng musmos pa tayo sa “Give Love On Christmas Day”; ‘yung teenage loneliness nu’ng wala ka pang girlfriend sa “Someone In The Dark” ; falling totally in love sa “I Just Can’t Stop Lovin You”; makagunaw mundong teenage heartbreaks natin sa “She’s Out Of My Life”; mga kalokohan ng tropang high school sa “Thriller”, “Beat It” at “Billie Jean” at goodtime sa college while listening to “Bad” at “Smooth Criminal”. Hindi lang pala nakadugtong si Michael sa ilang highlights sa buhay natin kundi naka-link din siya sa mga taong nakasama at nakilala natin habang pinapatugtog ang mga awitin niya sa radio o sa mga cassette at CD players noon. Kaya nga ‘pag nakikinig tayo ng iPod today ng illegally downloaded nating Michael Jackson song at ipipikit natin ang ating mga mata, nakikita natin muli ‘yung mga taong ‘yun at bumabalik lahat ng feelings from our own childhood.
After feeling like a child again during the two hour concert na ‘yun kung saan nakita ko ang 38 year old na si Michael nang malapitan, of course he looked old–er. May tiyan na—parang maliit beer belly. Parang nagli-lipsynch na. At parang hindi na niya kayang mag-spin seven times. But the same energy, the same passion and the same commitment to entertain us, hindi nawala. The crowd of 90,000 na nanood with us showed the same energy, passion and commitment kahit nga naghintay kami ng 15 years to get to that moment.
Pagkatapos ng concert, naglakad lahat ng audience from Paranaque hangang Manila bago makasakay ng taxi. Puno ang buong Roxas Blvd ng mga taong naglalakad: puyat, pagod, paos pero lahat nakangiti. Kami lalo dahil kung nakalimutan ko na nga ‘yung supposedly Jackson 5 concert sa Araneta nu’ng kamusmusan ko nu’ng late ‘70s—‘etong 1996 concert na ito ni Michael Jackson nagbalik muli for a moment ang “wonder in my youth”.
The next morning we all grew up and finally moved on (LJI).
How To Pick-up Girls-Boys-Bakla-Tomboys (sort of)
BIBIGYAN ko kayo ng step-by-step na instructions based from experience kung papaano makipagkilala sa bar, club, mall, party, saklaan, peryahan, etc. Remember, boy , girl, veykla o tibs ka man applicable ang teknik na ito. This will get you the “keys to the VIP” (Vilibid In Prison-ahehe!).
1. MAKIPAGTITIGAN –Mag-beautiful eyes ka muna sa tina-target mong babae/lalaki: Ayon sa barkada kong Japayuki, isa sa pinakaayaw ng girls ay ‘yung may bigla na lang sumusulpot sa likuran nila at nagsasabi ng napakalakas na “MISS, PWEDE BANG MAKIPAGKILALA?! Kahit ikaw rin, kung may complete stranger na lalapit sa ‘yo at nagulat ka, magsususpetsa ka rin agad na masamang tao ito. Kaya umaayaw daw kaagad sila. At oo, tumatakbo nga ‘yung iba at nagsusumbong sa baranggay.
2. MAGPAPANSIN—Kung hindi tumitingin sa iyo ang target girl, magpapansin ka: Tumawa ka nang malakas at magsalita ka nang malakas (siguraduhin mo lang na may kausap ka kung gagawin mo ito. Baka mapagkamalan kang may topak kung mag-isa ka lang). Magpatawa ka, madapa ka, umubo ka nang malakas. Or magsayaw ka nang kakaiba: kung nagbe-breakdance sila sa dancefloor, mag-cha-cha ka bigla. Anything na makakatawag nang pansin, para mapatingin siya sa iyo.
3. MAGPAKIPOT—Kung sa pagpapapansin mo ay mapatingin nga siya, tumingin ka rin lang muna sa kanya ‘tapos biglang iwas ng tingin. Kunwari, hindi mo napansin na nakatingin siya sa iyo. Patikim-tikim lang. ‘Wag ka munang lalapit o magre-react at either natatakot pa rin ‘yan sa iyo o iniisip niyan, KSP ka (dahil malakas kang magsalita), certified loser ka (dahil nadapa ka), may TB ka (dahil malakas kang umubo) o isa kang weirdo (dahil hanggang ngayon cha-cha pa rin ang alam mo). So, take it easy, build-up sexual tension first and wait for the best moment to attack.
4. MAKIPAG-NGITIAN–Pagkatapos ng Step 1 and 2, I’m sure titingin ‘yan ulit, guaranteed. Dagdagan mo ngayon ng ingredient ang sexual tension na ito: Ngumiti ka sa kanya or tumango (parang slight bow, head only), kumindat, mag-double raised eyebrow, o kahit anong movement na mag-a-acknowledge na nakita mong nakatingin din siya sa iyo. Kung gusto ka rin niyan, titingin siya ulit; hindi siya ngingiti pero titingin ‘yan ulit… at ulit… at ulit. Importanteng tandaan mo, never exaggerate: ‘Wag kang magbu-blow ng kiss, or aarte na parang binabaril mo siya with your pointed finger and thumb tapos hihipan mo ‘yung forefinger mo dahil kunwari may usok na lumabas.
5. MAGBILANG— lang beses ka ba niyang tiningnan? Ilang beses mo ba siyang nginitian? Dito mo mage-gauge kung maitataas mo pa ang level ng relasyon ninyong dalawa. Next questions: Ngumingiti ba siya kung tumitingin siya? (Ibig sabihin: “Ang bagal naman nito? Hindi pa ako lapitan.”) Nakasimangot ba siya kung tumitingin ka? (Ibig sabihin: “Ang kapaaaal ng mukha nito? Feeling nito like ko siya.”) May ibinubulong ba siya sa mga kasama niya? (Ok lang kung babae ang kasama niya, pero kung bumubulong ‘yan sa mga kasama niyang lalaki, tumakbo ka na at ipapabugbog ka na niyan.)
6. MAGLAKAD— … papalapit sa target girl/boy. Kung ngumiti rin ang babae sa iyo (hindi sa lalaki sa likuran mo ha.)– three or more glances are GOOD– ito na ang senyales na binibigyan ka niya ng permiso na makipagkilala. Lumapit ka at maglakad nang diretso, show confidence. Keep smiling. Keep your eyes looking straight at her eyes habang iniiwasan mong madapa, mabunggo ang ibang tao o lamesa or worse, maluha ang mga mata mo sa kakatitig. Pwede namang kumurap.
7. MAGSALITA—Tumigil ka half-an-arms length (28.2 cm—yes, I measured it) from her. Dapat nakangiti ka pa rin at hindi tumutulo ang laway mo dahil ngawit ka na sa kakangiti. Kung may laway ka, punasan mo muna. Pagkatapos, ito na ang perpektong pagkakataon para sabihin ang magic words (a) In Tagalog: “Hi, ako si…” (b) In English: “Hi, I’m…” or (c) Just mention your name: “Procopio Halibaybay…” habang iniaabot mo ang iyong kanang kamay para makipagkamay. DAPAT kang makipagkamay! Touching her hand is FIRST BASE.
Kung hindi mo alam ang sasabihin, CLICK THIS.
The rest is up to you, Valentino (or Valentina– ke may ahas ka sa buhok o wala).
WARNING: Never say, “Pwede bang makipagkilala…” dahil ‘pag sumagot yan nang “HiNdE!” sayang ang effort mo na magpa pa-cute at sinayang mo lang ang oras ko sa pagta-type nito.
Noong Unang Panahon…
KUNG sino man ang nagsulat nito (definitely NOT ME. It was sent via email), salamat nang malaki at naipaalala niya kung ano ‘yung mga bagay na nami-miss naming medyo “mature” na at kung ano ang nami-miss ng mga bata ngayon. Totoo nga mahirap ibalik ang nakaraan pero pwede namang balik-balikan.
Noong unang panahon…
Si Nanay ay nasa bahay pag-uwi namin galing sa paaralan.
Walang mga bakod at gate ang magkakapit-bahay, kung meron, gumamela lang.
10 sentimos o diyes lang ang baon: singko sa umaga, singko sa hapon.
Merong free ang mga patpat ng ice drop: buko man o munggo.
Mataas ang paggalang sa mga guro at ang tawag sa kanila ay Maestro/a.
Di binibili ang tubig, pwedeng maki-inom sa di mo kakilala.
Malaking bagay na ang pumunta sa ilog para mag-picnic, o kaya sa tumana.
Grabe na ang kaso pag napatawag ka sa principal’s office o kaya malaking kahihiyan kapag bagsak ka sa exams.
Simple lang ang pangarap: makatapos, makapag-asawa, mapagtapos ang mga anak…
Pwedeng iwan ang sasakyan at ibilin sa hindi mo kakilala; wala namang lock ang mga jeep na Willy’s noon.
Mayroon kaming mga laruan na gawa namin at hindi binili: trak-trakan (gawa sa rosebowl ang katawan at darigold na maliit ang mga gulong, “sketeng” (scooter) na bearing na maingay ang mga gulong at de-sinkong pako para sa preno; patining na pinitpit na tansan lang na may 2 butas sa gitna para suotan ng sinulid (pwede pang makipag-lagutan) ; sumpak, pilatok, boca-boca, borador, atbp.
Di nakikialam ang mga matanda sa mga laro ng mga bata: kasi laro nga iyon.
Maraming usong laro at maraming kasali: laste, gagamba, turumpo, tatsing ng lata, pera namin ay kaha ng Philip Morris, Malboro, Champion (kahon-kahon yon!)
May dagta ang dulo ng tinting na hawak mo para makahuli tutubi, nandadakma ka ng palakang tetot, pero ingat ka sa palakang saging dahil sa kulugo.
Butas na ang sakong ng Spartan mong tsinelas – suot mo pa rin.
Namumugalgal ang pundiya ng kansolsilyo mo kasi nakasalampak ka sa lupa.
Sa modernong buhay at sa lahat ng kasaganaan sa high technology.. . di ba minsan nangarap ka na rin… mas masaya noong araw!
Sana pwedeng maibalik…
Takot tayo ngayon sa buhay. Kasi maraming napapatay, nakikidnap, maraming addict at masasamang loob…
Noon takot lang tayo sa ating mga magulang at mga lolo at lola. Pero ngayon, alam na natin na mahal pala nila tayo kayat ayaw tayong mapahamak o mapariwara.. . Na una silang nasasaktan pag pinapalo nila tayo…
Balik tayo sa nakaraan kahit saglit…
Bago magkaroon ng internet, computer, at cellphone.
Noong wala pang mga drugs at malls.
Bago pa nauso ang counter strike at mga game boys.
Tayo noon…
Doon …
Tinutukoy ko ang harang taga o tumbang preso kapag maliwanag ang buwan.
Ang pagtatakip mo ng mata pero nakasilip sa pagitan ng mga daliri pag nanonood ka ng nakakatakot sa “Mga Aninong Gumagalaw”
Unahan tayong sumagot sa Multiplication Table na kabisado natin, kasi wala namang calculator.
Pag-akyat natin sa mga puno; pagkakabit ng kulambo, lundagan sa kama.
Pagtikwas o pagtitimba sa poso; pingga ang pang-igib ng lalake at may dikin naman ang ulo ng babae.
Inaasbaran ng mga suberbiyo.
Nginig na tayo pag lumabas na ang yantok-mindoro o buntot-page.
Nai-sako ka rin ba? O kaya naglagay ka ba ng karton sa pwet para hindi masakit ang tsinelas o sinturon?
Pamimili ng bato sa bigas; tinda-tindahan na puro dahon naman; bahay-bahayan na puro kahon; naglako ka ba ng ice-candy o pandesal noong araw?
Karera sa takbuhan hanggang maubos ang hininga; pagtawa hanggang sumakit ang tiyan.
Meron pa bang himbabao, kulitis at pongapong? O kaya ang lukaok, susuwi at espada?
“‘Susmaryosep” ang nadidinig mo pag nagpapaligo ng bata…
“Estigo santo” kapag nagmamano.
Mapagod sa kakalaro, minsan mapalo; matakot sa “berdugo” at sa “kapre”.
Tuwang-tuwa kami pag tinalo ang tinale ni itay kasi may tinola!
‘Yung crush mo?
‘Pag recess: mamimili ka sa garapon ng tinapay -alembong, taeng-kabayo o biscocho?
Pwede ring ang sukli ay kending Vicks (meron pang libreng singsing) o kaya nougat o karamel.
Kung gusto mo naman – pakumbo o kaya kariba, mas masaya kung inuyat.
Puriko ang mantika, at mauling na ang mukha at ubos na ang hininga mo sa ihip kasi mahirap magpa-rikit ng apoy.
Madami pa…
Masarap ang kamatis na piniga sa kamay at lumabas sa pagitan ng daliri para sa sawsawan; ang palutong pag isawsaw sa sukang may siling labuyo; ang duhat kapag inalog sa asin; ang isa-sang isubo ang daliri kasi puno na ng kanin…
Halo-halo: yelo, asukal at gatas lang ang sahog.
Sakang ang lakad mo at nakasaya ka kasi bagong tuli ka; o naghahanap ka ng chalk kasi tinagusan ang palda mo sa eskwelahan.
Lipstick mo ay papel de hapon.
Labaha ang gamit para sa white-side-wall na gupit.
Naglululon ka ng banig pagkagising; matigas na amirol ang mga punda at kumot; madumi ang manggas ng damit mo kasi doon ka nagpapahid ng sipon, di ba? Pwede rin sa laylayan…
May mga program kapag Lunes sa paaralan.
May pakiling kang dala kung Biyernes kasi magi-isis ka ng desk.
Di ba masaya? Naalala mo pa ba?
Wala nang sasaya at gaganda pa sa panahon na ‘yon…
Masaya noon at masaya pa rin tayo ngayon habang inaalaala iyon…
‘Di ba noon…
Ang mga desisyon ay ginagawa sa awit na “Sino ba sa dalawang ito? Ito ba o ito?” Pag ayaw ang resulta di ulitin: “Sino ba sa dalawang ito? Ito ba o ito?”…
Awit muna: “Penpen de Serapen, de kutsilyo, de almasen. How how the carabao batuten…”
Presidente ng klase ay ang pinakamagaling, hindi ang pinaka-mayaman.
Masaya na tayo basta sama-sama kahit hati-hati sa kokonti.
Nauubos ang oras natin sa pagku-kwentuhan, may oras tayo sa isat-isa.
Naaasar ka kapag marami kang sunog sa sungka; kapag buro ka sa pitik-bulag o matagal ka ng taya sa holen.
‘Yung matatandang kapatid ang pinakaayaw natin pero sila ang tinatawag natin pag napapa-trouble tayo.
‘Di natutulog si Inay, nagbabantay pag may trangkaso tayo; meron tayong skyflakes at Royal sa tabi at pahihigupin ng mainit na Royco.
Kung naaalaala mo ito… nabuhay ka na sa
KAPAYAPAAN!
Pustahan tayo nakangiti ka pa rin!
Kung naka-relate ka sa lahat ng nabanggit sa itaas, ibig sabihin lang niyan ay…
MATANDA ka na rin! He he he!
Pero kung hindi ka maka-relate, tanungin mo lolo, lola, tatay, nanay mga tiyuhin at tiyahin mo at siguradong mapapangiti rin sila.
more reminiscing…
The Future’s So Gay
BAKIT nga ba parang pabata nang pabata ang mga bading ngayon? Sa mga susunod na araw pakinggan n’yo ang mga kinakanta at nilalaro ng mga bata sa kalye at kung maririnig n’yo ang mga sumusunod, tanggapin na lang natin nang maluwag sa dibdib that the future’s so gay!
Napanood n’yo ba itong episode na ito ng Bubble Gang ? After ipalabas ito, lahat ng bata sa baranggay namin ito na ang kinakanta.
NAALALA MO BA ANG LARONG ITO?
Sasara ang bulaklak. Bubuka ang bulaklak.
Papasok ang reyna. Sasayaw ng cha-cha.
Boom-tiyaya-boom. Tiyaya-boom. Ti-yeah-yeah.
Boom-tiyaya-boom. Tiyaya-boom. Ti-yeah-yeah.
Ah-boom!
BINAKLA NA NGAYON:
Bubukesh and floweret. Jojosok ang reynabelz.
Shochurva ng cha-cha. Pa-jembot-jembot fah.
Boom-tiyaya-vush, tiyaya-vush, che-nes.
Boom-tiyaya-vush, tiyaya-vush, che-nes.
Ah-vush!
EH, ANG CLASSIC ‘PENPEN DE SARAPEN” NOON?
Penpen de Sarapen, de kutsilyo de almasen.
How, how de carabao, batuten.
Pipit namamalipit. Ginto-pilak namumulaklak
Sa tabi ng dagat.
Sayang pula, tatlong pera. Sayang puti, tatlong salapi.
Bugbog. Manggang hinog.
‘ETO ANG REVIVAL GAY VERSION:
Pen pen de chorvaloo. De kemerloo. De eklavoo.
Hao, hao de chenelyn. De big yuten!
Sfriti! Dapat iipit. Goldness-filak na chumuchorva
Sa tabi ng chenes.
Shoyang fula, talong na fula.
Shoyang fute, talong na mafute.
Chuk-chak chenes. Namo uz ek!
ANG “TAGUAN-PUNG” NOON:
Tagu-taguan sa ilalim ng buwan.
Pagbilang kong sampu, nakatago na kayo!
Isa, dalawa, tatlo, apat, lima
Anim, pito, walo, siyam, sampu!
Handa man o hindi, ‘eto na ako.
BAKLA NA RIN NGAYON:
Shogu-shoguan, ningning galore ang buwan.
Pang-counting ng krompu, naka-shogu na kayey:
Jisa, krolawa, shotlo, kyopat, jima,
Kyonim, nyitoert, walochi, syamert, krompu!
Mga beki andetrax na si atashi!
‘Yun na!
Gays have taken over the world!
CLICK THE ‘PANGET’ PICTURE BELOW TO SEE THE TRUTH!
Kuwentong Taho
MERON akong kainuman. Kaka-promote lang niya sa trabaho. After five gruelling years, na-promote siya from a “taho-maker” to a “taho-seller”. Big career leap for him dahil mula sa marumi at madilim na pabrika ng taho sa may Pasig, makakalabas na siya ngayon ng pabrika at masisikatan ng araw. With option to travel pa around Pasig, QC and San Juan. Maglalakad nga lang. Karga ‘yung balde ng taho, sago at arnibal.
Pero in the course of his conversation with Da Boss, ‘eto daw ang sinabi sa kanya–
“Tandaan mo iho, malaking promosyon ito para sa trabaho mo. Pero ‘wag kang umasang ‘andito ka sa pabrika ko habambuhay. Kaya pilitin mong matutuhan ang lahat nang dapat mong matutuhan. Balang-araw magagamit mo ito sa ibang paraan, sa ibang panahon… sa ibang trabaho.”
Kinabahan ang kainuman ko sa mga katagang iyon. Na-promote nga ba siya? O na-demote? O na-warning-an?
“… ‘wag kang umasang nandito ka sa pabrika ko habambuhay?… magagamit mo ito sa ibang trabaho?”– “What the hell does that mean?!”– sigaw niya in a mix of British and Bisayan twang habang kinakamot ang kanyang ulo… sa taas, ‘tapos ‘yung sa baba.
Kinabukasan maaga siyang pumasok. Kinuha ang kanyang brand new balde ng taho. Isinukbit iyun sa kaliwang bahagi ng bagong kinis na kawayan. Sa kanan naman, isinabit niya ang lalagyan ng arnibal, plastic cup at sago. Inilagay ang Sunshine White Towel sa kanyang leeg at isinuot ang baseball cap na may tatak na Nikee.
Taas noo siyang lumabas ng pabrika at naglakad papalayo.
Papalayo ng pabrika
Patungo sa istasyon ng bus pabalik sa Bicol.
Hindi na nga siya babalik.
At hindi na rin niya ibabalik sa may-ari ang mga taho container niyang bitbit.
scanned thoughts 
